بهبود رفتار خوردگی آلیاژ پایه منیزیمی AZ۳۱ با اعمال پوشش های نانوکامپوزیتی پلی لاکتید/ شیشه مزومتخلخل زیست فعال

بهبود مقاومت به خوردگی آلیاژهای پایه منیزیمی، یکی از چالش های قابل توجه در حوزه ی فلزات زیستی قابل جذب در داخل بدن انسان است. در این پژوهش، رفتار خوردگی ایمپلنت های زیست فلزی منیزیم AZ۳۱ ریختگی شده. توسط پوشش های پلیمری PLA و نانوکامپوزیت های PLA/ شیشه زیست فعال متخلخل (MBGn) اعمال شده به روش پوشش دهی چرخشی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمون میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) از سطح مقطع نمونه ها نشان داد پوشش های نانوکامپوزیتی اعمال شده از چسبندگی مطلوبی برخوردار است. همچنین تصاویر SEM از سطح نمونه های پوشش نانو کامپوزیتی داده شده و نتایج آنالیزهای EDS و Map به خوبی حضور نانوذرات شیشه زیست فعال مزومتخلخل (MBGn) را نشان داد. نتایج آزمون خوردگی بیانگر این است که نمونه پوشش دهی شده با نانو کامپوزیت PLA حاوی ۱۵% وزنی MBGn دارای کمترین دانسیته جربان خوردگی و بیشترین پتانسیل خوردگی مثبت در مقایسه با دیگر نمونه ها است. پر واضح است که افزودن MBGn به پوشش های پایه پلیمر PLA سبب بهبود شگرفی درمقاومت خوردگی شده است. نتایج به دست آمده، قابلیت های بالقوه بالای کار پیشنهادی را در کاربردهای مختلف به عنوان ایمپلنت های ارتویدی نوید می دهد.

کلیدواژه ها:

آلیاژ منیزیم ، پلی لاکتید/ شیشه زیست فعال ، مقاومت به خوردگی ، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS۹