کاربرد هیدروژل های بر پابه نانوذرات در ترمیم زخم های پوستی

پانسمان های سنتی که برای ترمیم زخم استفاده می شوند کاستی هایی دارند. به عنوان مثال، آنها نمی توانند ریزمحیط مناسبی برای ترمیم زخم ارائه کنند. بنابراین لازم است برای رقع کاستی های موجود. پانسمان بهتری پیدا کرد. هیدروژل محیط مرطوب مناسبی را فراهم می کند، زیست سازگاری خوبی دارد و دارای نرخ تورم قوی برای جذب اکسودا است. از نانومواد در هیدروژل ها برای بهبود عملکرد آنها و غلبه بر کاستی های پانسمان های هیدروژلی فعلی استفاده شده است. پانسمان هیدروژلی همچنین می تواند با نانوذرات و دارو بارگذاری شود تا اثر درمانی بهتری نسبت به داروهای معمول و سنتی داشته باشد. این مقاله به بررسی کاربرد فناوری نانو در هیدروژل های مرتبط با ترمیم زخم و بحث در مورد چشم انداز کاربرد نانوهیدروژل ها می پردازد. نانومواد نه تنها می توانند استحکام مکانیکی، خواص ضد باکتریایی و چسبند گی هیدروژل ها را افزایش دهند. بلکه به رهایش پایدار و کنترل شده دارو نیز دست می یابند. از منظر کاربرد بالینی، این ویژگی ها برای بهبود زخم بسیار مهم هستند. به نظر می رسد که ترکیب نانومواد و هیدروژل یک پانسمان آیده آل با کاربرد وسیع، چشم انداز ترمیم زخم در آینده خواهد بود.

کلیدواژه ها:

هیدروژل ، پلیمر ، بیوسرامیک ، نانوذرات ، مهندسی بافت پوست ، ترمیم زخم