مروری بر رویکردهای نانوبیو تکنولوژی در مدیربت پساب و تصفیه ی فاضلاب

انتشار پساب های سمی در بدنه های آبی در چند دهه ی گذشته افزایش یافته است و دسترسی به آب آشامیدنی را دشوار کرده است. همچنین، رشد سریع صنعتی شدن کارخانه هاء شهرنشینی و افزایش جمعیت و گسترش کشاورزی موجب افزایش روند روزافزون مشکلات تولید فاضلاب آلوده شده است. با توجه به نرخ روبه رشد و گستردگی مداوم آلودگی فاضلاب، خطرات بهداشتی مرتبط با انسان، گیاهان و جانوران نیز به طور چشمگیری در حال افزایش است. کاربرد روش های مبتنی بر نانو بیوتکنولوژی، پتانسیل بالایی در اصلاح سیستم های آب آلوده و بهبود کارایی تصفیه آن ها را دارد. نانو بیوتکنولوژی برای مدیریت یکپارچه آب. با گروه های مختلف نانومواد برای حذف یون های فلزی سمی. بیماری های میکروبی، املاح آلی و معدنی مورد نیازاست. روش دستکاری اتم ها در مقیاس نانو فناوری نانواست. که از نانو غشاها در فناوری نانو برای نرم کردن آب و حذف آلاینده های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی استفاده می شود.نانو مواد جاذب، می توانند مواد آلاینده را به خود جذب کرده. و از فاضلاب حذف کنند. همچنین نانو ذرات نقره و تیتانیوم دی اکسید نیز می توانند، به عنوان فوتوکاتالیست ها برای تصفیه و حذف مواد آلاینده در فاضلاب استفاده شوند. مقاله حاضره مروری بر رویکردهای مختلف نانوبیوتکنولوژی در تصحیح فاضلاب، مکانیسم های درگیر برای ترویج اجرا، چشم اندازها و چالش های پیش رو برای فرآیندهای صنعتی در مقیاس بزرگ است.

کلیدواژه ها:

پساب ، نانوبیوتکنولوژی ، نانومواد ، نانوغشاها ، نانومواد جاذب ، فوتوکاتالیست