مروری بر استفاده و کاربرد نانو ذرات طلا در طراحی و ساخت حسگرهای زیستی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 265

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NANOB07_011

تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1403

چکیده مقاله:

حسگرهای زیستی با حسگرهای بیولوژیکی، از حسگرهایی هستند که طبق اصول بیولوژیکی عمل می کنند. این حسکرها بر پایه تشخیص تغییرات محیطی که در آن ها قرار دارند. عمل می کنند. نانو ذرات طلابه عنوان یک ماده ی امیدوار کننده برای سنجش زیستی ظاهر شده اند. در این مقاله به بررسی برخی از کاربردهای نانوذرات طلا در ببوسنسورها از جمله استفاده از نانو ذرات طلا در حسکر های زیستی برای کاربردهایی در زمینه سرطان. استفاده از نانوذرات طلا / اکسید گرافن احیا شده و عاملدار شده مغناطیسی در حسگر زیستی ایمنی جهت تشخیص کورتیزول، استفاده از نانوذرات کیتوسان طلا در حسگر زیستی و کاربرد آن در تشخیص گلوکز، استفاده از نانوذرات طلا در حسکر های زیستی پلاسمونیک. هدایت سنجی حسکر زبستی ایمنی برای تشخیص آترازین بر اساس آنتی بادی های برچسب گذاری شده با نانوذرات طلاء استفاده از پلی تیونین / نانوذرات طلا در حسکر زبستی ایمنی برای تعیین آفلاتوکسین B۱، استفاده از نانوذرات طلا در حسگر زیستی ایمنی الکتروشیمیایی ساندویچی برای ارزبابی های ایمونولوژیکی و همچنین ترکیبات هیبریدی نانو ذرات طلا در طراحی و ساخت حسگرهای زیستی از جمله نانو لوله های کربنی - نانو ذرات طلا در حسکرهای زیستی . نانو ذرات طلا - گرافیت نانو هیبرید های نانو ورق C۳N۴ درحسگرهای زبستی ایمنی لومینسانس. نانوذرات طلا-گرافن با محنوای وزن کنترل شده در حسگرهای زیستی، نانوذرات طلای عاملدار شده با آپتازیم وابسته به آدنوزین در حسگرهای زیستی و نانوذرات طلای کونژو که شده با اپتامر در حسگرهای زیستی خواهیم پرداخت.

نویسندگان

میلاد کاظمی مرشت

دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مهندسی پزشکی، گرایش بیومتریال، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

اسماعیل فیاضی

دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مهندسی پزشکی، گرایش بیومتریال، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

ندا عطاران کاخکی

استادیار، گروه نانوتکنولوژی پزشکی، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران