تاثیر نانو ذره کرایزین بدست آمده از عسل بر میزان زنده مانی سلول های سرطانی ربه (a۵۴۹) به روش MTT و با کمک نانو کریر پلیمرزوم

سلول های سرطانی به وسیله تکثیر غیرکنترل شده در اثر عملکرد غیر نرمال ژن ها و پروتئین های مسئول کنترل رشد و تنظیم چرخه سلولی شناخته می شوند. محصولات طبیعی، بخصوص گیاهان سال ها برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان استفاده شده است. کرایزین یک فلاونوئید طبیعی یافت شده در پروپولیس و یکی از ترکیبات فعال از لحاظ بیولوژیکی است. در این پژوهش, مطالعه بر روی نوع خاصی از رده سلولی سرطان ریه یعنی a۵۴۹ انجام شده است. مقدار نانو ذره کرایزین بارگذاری شده بر روی نانو کریر پلیمرزوم با استفاده از دستگاه HPLC فاز معکوس تعیین مقدار شد. سلول های سرطانی در مدت آزمایش به گروه های ۱-کنترل، ۲-پلیمرزوم، ۳- نانو ذره کرایزین به عنوان دارو و ۴-گروه پلیمرزوم و دارو تقسیم بندی و به مدت ۲۴ و ۷۲ ساعت تحت تیمار قرار گرفتند. کمپلکس نانو ذره کرایزین و پلیمرزوم بعد از ۲۴ و ۷۲ ساعت تیمار به ترتیب برابر ۰/۳۲۲ و ۰/۱۷۹ میکرومولار محاسبه شد. در این مطالعه نشان داده شد که ۱۶۵۰ نانو ذره کرایزین همراه با نانوکربر پلیمرزوم بسیار پایین بوده و موجب مرگ سلولی می شود. در نتیجه اثر مهاری که نانو ذره کرایزین همراه با نانوکریر پلیمرزوم بر سلول های سرطانی ربه دارد بیشتر از نانو ذره کرایزین خالص است.

کلیدواژه ها:

کرایزین ، نانوذرات ، پلیمرزوم ، سرطان ریه MTT ، a۵۴۹