بررسی نقش معماری سبز بر روند سلامت روان ساکنین شهر از دیدگاهروانشناسی محیطی

امروزه نقش روانشناسی محیط در معماری با توجه به ادراک محیط توسط انسان و تاثیرات آن بر سلامتروح و روان افراد بسیار حائز اهمیت می باشد. علی رغم پیشرفت های علمی بشر امروزین، هنوز عواملزیادی هستند که سلامت انسان ها، خصوصا سلامت روانی آنان را تهدید می کنند. محیط کالبدی کهتوسط خود انسان ساخته شده است، می تواند یکی از همان عوامل تهدیدکننده برای انسان باشد. لذاایجاد فضایی که بتواند سلامت روحی و احساس خوشایند بودن در فضا را در آن ها مورد توجه قرار گرفتهاست. افزایش شهر نشینی و هجوم جمعیت به شهرها باعث افزایش ازدحام و به طبع آن افزایش ساخت وسازهای بی رویه و غیر اصولی در محیط شهرها شده است. افزایش ساخت و ساز باعث تخریب بیشترمحیط سبز، باغات و فضاهای بکر و طبیعی درون و اطراف شهرها میگردد که شاهرگ های تنفسی محیطشهر و انسان های شهرنشین می باشند. این مشکلات عدیده که امروزه به سمت افزایش آسیب هایجسمی و روحی انسان شهرنشین میرود، لزوم بازبینی و بازگشت به طراحی های دقیق تر و روانشناسانهبرای محیط و فضاهای سبز شهری را نشان میدهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش معماری سبز ووجود فضاهای سبز بر میزان سلامت روان ساکنین شهر بوده که به شیوه مروری-استنادی و با استفاده ازمنابع کتابخانه ای به انجام رسیده است. نتایج این پزوهش نشان داد که نقش و اهمیت فضاهای سبز درمحیط زیست و کیفیت زندگی و سلامت روان مجتمع های زیستی به طور چشمگیری رو به افزایش است.به همین جهت، در اکثر کشورها، فضاهای باز و سبز جزء لاینفک تصمیمات برنامه ریزی کاربری زمین درشهرها به شمار می آیند.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری سبز ، سلامت روان ، روانشناسی محیط ، ساکنین شهر