بزه دیدگی ثانویه در حقوق کیفری ایران

بزه دیدگی ثانویه مفهومی است که از یک طرف به بزه دیده غیر مستقیم و آنچه در بزه دیده شناسی ثانویه مطرح می شود نزدیک است و از سوی دیگر، به بزه دیدگی ناشی از رویه قضایی اطلاق می شود. در این پایان نامه به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی تحلیل قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ در پرتو آموزه های مربوط به بزه دیده گی ثانویه می پردازیم یافته های پژوهش حاکی از آن است بزه دیده شناسی ثانویه ضمن مطالعه جایگاه بزه دیده در فرایند کیفری، او را شایسته حمایت انگاشته و حمایت از او را، در گرو رفتار منصفانه جهت دسترسی به عدالت می داند. حساسیت موضوع حمایت از بزه دیده و ارتباط تنگاتنگ آن با فرایند کیفری، ضرورت توجه به نقش و جایگاه بزه دیده در این فرایند و تحقق سیاست حمایت از بزه دیده را نمایان می سازد. چرا که ارتکاب جرم و رخداد بزه دیدگی در واقع منجر به مراجعه بزه دیده به دستگاه عدالت کیفری می شود و بدین سان، بزه دیده به عنوان دیگر کنشگر اصلی پدیده مجرمانه وارد فرایند کیفری می گردد.مشارکت مدنی در پیشگیری از بزه دیدگی ثانویه باعث ترمیم بزه دیده و تغییر وضعیت بزه دیده و بزه کار می شود. مشارکت جامعه مدنی و حمایت در سیاست جنایی مشارکتی، دارای مصادیق مختلفی است. اصولا در پیشگیری از بزه دیدگی ثانویه، انتظار می رود که تمامی نهادهای جامعه دست به دست یکدیگر داده و حمایت ها با اقتصادی، پزشکی، عاطفی، تحصیلی، آموزشی و ... را صورت دهند.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه:بزه دیده ، ثانویه ، آیین دادرسی کیفری