نگاهی به وضعیت کودکان دو زبانه و پراکندگی آن در ایران

فراگیری زبان در عین حال که یکی از مراحل اولیه ی رشد در دوران کودکی است، از شگفتی های این دوره نیز به حساب می آید. دوزبانگی همواره از مسائلی است که بر فرایند آموزش و یادگیری افراد جامعه خود تاثیر دارد و پدیده ای است که در همه ی نقاط جهان مصداق دارد و افراد دوزبانه می توانند برحسب نیاز از آن زبان ها برای رفع نیاز های ارتباطی خود استفاده کنند. کشور ما ایران از جمله کشور های برخوردار از تنوع زبانی و قومی است و در محدوده جغرافیایی ایران، اقوام گوناگونی با آداب و سنن و زبان های متفاوتی زندگی می کنند. در این نواحی و نواحی مهاجر پذیر ایران با کودکانی مواجه هستیم که پیش از ورود به نظام آموزش و پرورش کشور به زبان مادری خود که با زبان رسمی متفاوت است تکلم می کنند. پدیده ی دوزبانگی در فرایند یادگیری بسیار موثر است. زیرا زبان یکی از شروط مهم یادگیری است اما در مورد کودکان دو زبانه خود به سدی بدل شده است که مانع آموزش و انتقال اطلاعات به دانش آموزان می شود و گاها عامل مشکلات عاطفی و روانی تعدادی از کودکان دوزبانه می شود. در این مقاله سعی شده که به تعریف پدیده دوزبانگی پرداخته شود و با نگاهی به وضعیت کودکان دوزبانه و پراکندگی مناطق دوزبانه در ایران چالش ها و ویژگی های یادگیری این نوع دانش آموزان را بررسی کنیم.

کلیدواژه ها:

دوزبانگی ، آموزش ، زبان مادری ، نیازهای ارتباطی