بررسی فواید ارزشیابی تشخیصی، تکوینی، تکوینی در آموزش و یادگیری

در ارزشیابی سنتی تاکید بر میزان محفوظات و معلومات و توانایی پاسخگویی به پرسش های کلیشه ای مانند کتاب بود. در حالی که اکنون با ارائه ی روش تجربی انتظار می رود، در ارزشیابی به توانایی مشاهده دقیق، میزان و نحوه جمع آوری اطلاعات، فرضیه سازی، قدرت پیش بینی و ... دانش آموزان توجه شود و همچنین انتظار می رود علاوه بر روش های سنتی که محدود به آزمون های مداد و کاغذ بود، مهارتهای عملکرد فراگیران از راه های دیگر مانند انجام پروژه های تحقیقاتی، مطالعات کتابخانه ای، تهیه گزارش از بازدیدهای علمی، مقاله نویسی و نظایر آن مورد اندازه گیری و سنجش قرار گیرد. از آنجا که در گذشته بر ارزشیابی پایانی و نهایی تاکید می شد، اینک توصیه می شود که به ارزشیابی های تدریجی (مستمر) و مرحله ای توجه شود و در یک ارزشیابی تدریجی (مستمر) نیز به آنچه در آن روز حاصل می شود استناد ننمایند. بلکه چندبار در طول دوره این موضوع تکرار شود تا هم از خطاهای موجود در ارزشیابی کاسته شود و هم فراگیر فرصت داشته باشد از طریق این ارزشیابی به کنترل یادگیری های خود پرداخته و مشکلات خود را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

فرآیند ، سنجش ، آموزش ، یادگیری