بررسی هوشمندی و انعطاف پذیری خانه ها در بستر معماری گسسته

تغییرات سریع اجتماعی و اقتصادی و پیشرفت های فناوری این امکان را به وجود آورده است تا با در نظر گرفتن نیاز ها و علایق کاربران و مشارکت دادن آن ها در امر طراحی موجب افزایش سطح کیفی زندگی و همچنین رضایت مندی آنان شد. خانه یک سیستم فعالیت است و هر گونه پیشرفت در خواسته ها و انتظارات کاربر، نیازمند سیستمی برای پاسخگویی به این تغییرات است. ویژگی ها و منطق ترکیب ساده در معماری گسسته (دیسکریت ) آن را برای ساخت و طراحی یک معماری پویا مناسب می کند. انعطاف پذیری امکان استفاده موثرترین خدمات را در هنگام استفاده از فناوری های نوظهور در طیف وسیعی از فعالیت ها فراهم می کند و با کمک معماری هوشمند می تواند امکان شخصی سازی را برای کاربران فراهم آورد. در رابطه با انعطاف پذیری و معماری هوشمند فعالیت های پژوهشی زیادی انجام شده است؛ اما رابطه این دو موضوع با یکدیگر همچنین نقشی که معماری گسسته در تحقق این دو موضوع می تواند داشته باشد، به طور مشخص مورد بررسی زیادی قرار نگرفته است. چگونگی توسعه یک سیستم ساختمانی انعطاف پذیر و هوشمند با مصالح سازگارتر با محیط زیست و ساختارهای ساده تر بر اساس وضع موجود، تمرکز این تحقیق است. با در نظر گرفتن روش تحقیق به عنوان راهی برای رسیدن به هدف و موفقیت فرضیات پژوهش، بررسی نمونه های موردی مرتبط و تحلیل آن ها بر استدلال منطقی روش اصلی این تحقیق است و شیوه گردآوری اطلاعات آن مطالعات اسنادی، کتابخانه ای و استفاده از منابع معتبر اینترنتی است. این پژوهش بر آن است که با جستجو و کاوش مفاهیم انعطاف پذیری و هوشمندی در خانه، استفاده از معماری گسسته را به عنوان راهی در تحقق این مفاهیم بیابد و یافته های حاصل از آن بتواند به عنوان رهنمود هایی جهت تلفیق حوزه های ذکر شده به معماران کمک کند تا هر چه بهتر پاسخگوی نیازهای فضایی جدید برای کاربران باشند.

کلیدواژه ها:

خانه ، معماری گسسته ، انعطاف پذیری ، خانه هوشمند