مقایسه اسطوره آفرینش در شاهنامه، رامایانا و آثار هومر

موضوع آفرینش از جمله مباحثی است که می تواند میدانی برای جولان افکار مردم هر سرزمین به وجود آورد. معما و مفهوم پیچیده خلقت و ماده اولیه آفرینش در جای جای زندگی و تفکر و تخیل بشر قابل مشاهده است. شباهت ها و تفاوت های در باورهای اسطوره ای تمدن های مختلف وجود دارد. بنابراین هدف از این مقاله بررسی اسطوره آفرینش در شاهنامه، رامایانا و آثار هومر و معرفی و شناساندن اندیشه های اساطیری و موشکافی کردن بسیاری از ناگفته ها درباره این اسطوره هاست. روش کار به صورت کتابخانه ای و تحلیل و تطبیق مضامین اسطوره آفرینش شاهنامه با رامایانا و آثار هومر است. یافته های پژوهش بیانگر این است که در رامایانا و آثار هومر (ایلیاد و ادیسه) با توجه به محتوای آثار و باورهای نگارندگان بیشتر از خدایان سخن به میان آمده و در زمینه ی اسطوره آفرینش کمتر اشاره شده است و محور سخن همان بحث خدایان است، اما برخلاف آثار مذکور در شاهنامه فردوسی به اسطوره آفرینش پرداخت شده است. فردوسی در شاهنامه بعد از ذکر و ستایش خداوند به مراتب خلقت پرداخته و بر این باور است که خداوند بعد از خلق کردن عناصر اربعه، دوازده برج، کوه، گیاه، حیوان، خورشید و ماه به آفرینش و خلقت انسان می پردازد و اینگونه آفرینش شکل می گیرد.

کلیدواژه ها:

اسطوره آفرینش ، شاهنامه ، ایلیاد و ادیسه هومر ، رامایانا.