تحلیل و بررسی موانع خلاقیت در سیستم های آموزش و پرورش
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 98
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HESPCONF04_168
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1403
چکیده مقاله:
یکی از موانع اصلی خلاقیت در سیستم های آموزش و پرورش، ساختارهای سخت گیرانه و رویکردهای سنتی به تدریس است. بسیاری از سیستم های آموزشی بر پایه حفظ و تکرار مطالب تئوریک بنا شده اند و به جای تاکید بر تفکر انتقادی و خلاق، دانش آموزان را به حفظ اطلاعات تشویق می کنند. این رویکرد باعث می شود دانش آموزان فرصت کمتری برای خلاقیت و ابتکار داشته باشند، زیرا بیشتر زمان و انرژی خود را صرف آماده شدن برای امتحانات و کسب نمرات خوب می کنند. علاوه بر این، کلاس های درس معمولا به شکلی ساختار یافته و برنامه ریزی شده هستند که امکان آزمایش و کاوش آزادانه را محدود می کند، و در نتیجه، دانش آموزان کمتر به چالش های خلاقانه و فعالیت های مبتنی بر حل مسئله تشویق می شوند.یکی دیگر از موانع خلاقیت در سیستم های آموزش و پرورش، عدم وجود حمایت و تشویق کافی از سوی معلمان و مدیران است. بسیاری از معلمان به دلیل فشارهای کاری، برنامه های درسی سنگین و نبود منابع و زمان کافی، نمی توانند فرصت های کافی برای فعالیت های خلاقانه ایجاد کنند. در برخی موارد، معلمان خود نیز به دلیل عدم آموزش مناسب در زمینه روش های تدریس خلاقانه و نوآورانه، نمی دانند چگونه باید این نوع فعالیت ها را در کلاس درس پیاده سازی کنند. همچنین، سیستم های آموزشی که بر نتایج و عملکرد کمی دانش آموزان تمرکز دارند، کمتر به جنبه های کیفی و خلاقانه یادگیری اهمیت می دهند، که این موضوع می تواند انگیزه معلمان برای تشویق خلاقیت را کاهش دهد.یکی از موانع دیگر، فرهنگ و نگرش های اجتماعی حاکم بر آموزش و پرورش است. در بسیاری از جوامع، موفقیت تحصیلی با کسب نمرات بالا و ورود به دانشگاه های معتبر سنجیده می شود، و به همین دلیل، خلاقیت و نوآوری که ممکن است منجر به مسیرهای غیرمتعارف و نامعمول شود، کمتر مورد تشویق قرار می گیرد. این نگرش ها می توانند فشارهای روانی و اجتماعی زیادی را بر دانش آموزان وارد کنند و آن ها را به سمت رقابت های غیرخلاقانه و تمرکز بر اهداف کوتاه مدت سوق دهند. در چنین محیطی، دانش آموزان از ترس اشتباه کردن و شکست، کمتر تمایل به تجربه و کاوش ایده های جدید دارند، که این موضوع به شدت می تواند خلاقیت و نوآوری را در سیستم های آموزشی محدود کند. (کسرایی، ۱۳۶۰).
کلیدواژه ها:
نویسندگان
موسی رئیسی
استاد راهنما،کارشناسی ارشد مشاوره،دانشگاه پیام نور،راسک،ایران
مجیبه زمان
دانشجوی کارشناسی،روانشناسی،دانشگاه پیام نور،راسک،ایران
حبیبه تاجداری
دانشجوی کارشناسی،روانشناسی،دانشگاه پیام نور،راسک،ایران
نسیمه بوزار
دانشجوی کارشناسی،روانشناسی،دانشگاه پیام نور،راسک،ایران
حلیمه آبکار
دانشجوی کارشناسی،روانشناسی،دانشگاه پیام نور،راسک،ایران