تاثیر مکمل یاری متوالی کراتین و کافئین بر پاسخ لاکتات و هورمون های آدرنالین، کورتیزول و IGF-۱ به آزمون بی هوازی در زنان جوان هندبالیست

هدف: به نظر می­رسد مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین یا کافئین موجب بهبود عملکرد بی هوازی می­شود­. اما مصرف متوالی این دو ماده در هاله­ای از ابهام و تناقض قرار دارد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مکمل یاری متوالی کراتین و کافئین بر پاسخ لاکتات و هورمون های آدرنالین، کورتیزول و فاکتور رشد شبه انسولینی (IGF۱) به آزمون بی هوازی در دختران جوان هندبالیست است. روش شناسی: ۳۰ نفر از بازیکنان باشگاهی هندبال به­عنوان نمونه انتخاب شده و به­صورت تصادفی در ۴ گروه دارونما، کراتین (مصرف۲۰ گرم کراتین در۴ وعده g۵ در روز به مدت ۷ روز)، کافئین (مصرف حاد کپسول حاوی mg/kg۶ کافئین) و کراتین-کافئین (مصرف۲۰ گرم کراتین در۴ وعده  g۵ در روز به مدت ۷ روز و مصرف حاد کپسول حاوی mg/kg۶ کافئین ) قرار گرفتند.۵۰ دقیقه پس از دریافت کپسول (کافئین/ دارونما)، نمونه خونی به میزان ml۵ از ورید بازویی آزمودنی ها برای ارزیابی سطوح خونی هورمون های مذکور گرفته شد و مقادیر به­عنوان پیش آزمون ثبت گردید. سپس، آزمودنی ها پروتکل آزمون بی هوازی رست را اجرا کردند. بلافاصله پس از اتمام پروتکل مجددا خون گیری انجام شد و مقادیر پس آزمون ثبت شد. یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت پلاسمایی لاکتات خون گروه کراتین در پس آزمون نسبت به گروه دارونما بیشتر بوده است (۰۵/۰>P)، اما تفاوتی در غلظت سرمی کورتیزول بین گروه های پژوهش وجود نداشت و غلظت سرمی آدرنالین گروه کافئین در پس آزمون نسبت به گروه دارونما بیشتر و غلظت سرمی IGF-۱ در پس آزمون نسبت به گروه دارونما کمتر بود. همچنین، مقادیر شاخص خستگی و حداکثر توان گروه کافئین نسبت گروه دارونما و سایرگروه ها بیشتر بود (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف متوالی کراتین و کافئین بر پاسخ لاکتات و هورمون های منتخب آنابولیک-کاتابولیک اثر ارگوژنیک ندارد و صرفا پاسخ لاکتات گروه کراتین و تغییرات هورمونی و عملکرد بی هوازی درگروه کافئین قابل ملاحظه است.

کلیدواژه ها:

مواد ارگوژنیک ، ورزشکاران ، هورمون های استرسی ، آزمون بی هوازی