تغییرات RBP-۴ و مقاومت به انسولین پس از ۸ هفته تمرین هوازی در موش های نر دیابتی نوع ۲

هدف: رتینول متصل به پروتئین چهار (RBP-۴) آدیپوکاینی است که در تنظیم عملکرد انسولین و متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین هوازی بر غلظت سرمی RBP-۴ و شاخص مقاومت انسولینی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع دو بود. روش شناسی: هجده سر موش صحرایی نر ۸ هفته ای (میانگین وزنی ۱/۱۳±۶/۲۳۳ گرم) به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. موش ها با استفاده از داروی نیکوتین آمید و استرپتوزتوسین دیابتی شدند. پنج روز پس از تزریق، تست دیابت با نوار قند خون انجام شد و موش هایی که گلوکز ناشتایی آنها بین ۴۰۰-۱۲۶ میلی گرم در دسی لیتر بود به عنوان نمونه دیابتی در نظر گرفته شدند. موش ها به روش تصادفی و بر اساس همگن سازی وزن بدن در دو گروه کنترل دیابتی (۹ n=) و هوازی دیابتی (۹ n=) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته و ۵ روز هفته روی نوار گردان انجام شد. تمرین با سرعت ۱۰ متر بر دقیقه و شیب ۵%، به مدت ۱۵ دقیقه شروع شد و هر دو هفته به صورت فزاینده افزایش یافت تا به سرعت ۲۵ متر بر دقیقه و شیب ۵% ، به مدت ۴۰ دقیقه رسید. مقادیر       RBP-۴ به روش الایزا و مقاومت انسولین با شاخص HOMA-IR اندازه گیری شد. یافته ها: القای دیابت نوع دو باعث افزایش وزن و افزایش مقادیر RBP-۴ سرمی (بیش از ۴۰ میوگرم در لیتر) شد. همچنین، افزایش معنی دار  در وزن عضله در  گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (۰۵/۰P<). مقادیر RBP-۴ سرمی پس از تمرینات در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (۰۵/۰P<). همچنین، مقادیر گلوکز ، انسولین و شاخص مقاومت انسولینی در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری پیدا کرد (۰۵/۰P<). نتیجه گیری: به نظر می رسد هشت هفته تمرین هوازی با شدت ۸۰-۶۰ درصد VO۲max می تواند در کاهش RBP-۴ و شاخص مقاومت انسولینی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، RBP-۴ ، مقاومت انسولینی ، دیابتی نوع دو