تاثیر مکمل دهی سیر بر پاسخ شاخص های التهابی و آنزیمی فشار اکسایشی پس از یک جلسه فعالیت هوازی فزاینده

هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر مکمل دهی سیر بر پاسخ تعدادی از شاخص های التهابی و آنزیمی به دنبال یک جلسه فعالیت هوازی فزاینده در دختران غیرفعال انجام شد. روش شناسی: ۱۹ دختر غیرفعال داوطلب (میانگین سنی ۶۵/۲ ± ۱۵/۲۳ سال، شاخص توده ی بدنی ۲۵/۱ ± ۹۳/۲۲ کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی ۵/۴ ± ۳۶/۳۰ میلی لیتر در هر کیلوگرم وزن در دقیقه و زمان رسیدن به واماندگی (آزمون بروس) ۰۳/۱ ± ۸۲/۷ دقیقه) به طور تصادفی و دوسویه کور و در دو گروه مکمل سیر (۱۰ نفر) و دارونما (۹ نفر) قرار گرفتند. آزمودنی ها پس از دوره ی ۱۴ روزه ی مکمل دهی (۵۰۰ میلی گرم قرص برای هر ۱۲ ساعت در روز)، در یک برنامه فعالیت هوازی فزاینده (آزمون بروس) شرکت کردند. تغییرات پلاسمایی شاخص های التهابی و آنزیمی طی چهار مرحله (قبل از شروع مکمل دهی، قبل، بلافاصله و ۲۴ ساعت پس از فعالیت هوازی فزاینده) اندازه گیری شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که انجام فعالیت هوازی شدید باعث افزایش معنی داری در سطح پلاسمایی شاخص های التهابی و آنزیمی ناشی از فشار اکسایشی، در هر دو گروه مکمل دهی و دارونما شده است (۰۵/۰P<). همچنین مکمل سیر به طور معنی داری باعث کاهش سطح پلاسمایی پروتئین واکنشی سی با حساسیت بالا، لنفوسیت ها، نوتروفیل ها، آسپارتات ترانسفراز و آلانین ترانسفراز بلافاصله بعد از پروتکل ورزشی در گروه مکمل شده است (۰۵/۰P<). این در حالی است که مکمل سیر بر شاخص های گلبول های سفید تام، اینترلوکین شش، لاکتات دهیدروژناز و کراتین فسفوکیناز تاثیرمعنی داری نداشته است. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که مکمل دهی سیر منجر به کاهش سطح پلاسمایی پروتئین واکنشی سی با حساسیت بالا ، لنفوسیت ها، نوتروفیل ها و شاخص های آنزیمی آلانین ترانسفراز و آسپارتات ترانسفراز شده است. بنابراین ممکن است سیر به عنوان یک مکمل غذایی در فعالیت های هوازی، باعث کاهش اثرات ناشی از فشار اکسایشی در ورزشکاران شود.

کلیدواژه ها:

سیر ، فعالیت هوازی فزاینده ، فشار اکسایشی