اثرتمرین مقاومتی-هوازی بر رشد تارهای عضلانی، تستوسترون سرم و گیرنده های آندروژنی عضله نعلی موش های صحرایی نر با رده های سنی مختلف

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات مقاومتی–هوازی بر رشد تارهای عضله نعلی، سرم تستوسترون و گیرنده های آندروژنی عضله موش های صحرایی نر با رده های سنی مختلف می باشد.۳۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار کودک ۲ هفته ای (۱۰n=)، جوان ۶ هفته ای (۱۰n=) و سالمند ۹۶ هفته ای (۱۰n=) در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند.گروه تمرین بعد از یک هفته آشنایی در برنامه ۶ روز تمرین در هفته به طور متناوب یک روز مقاومتی و یک روز هوازی به مدت ۶ هفته شرکت کردند. موش ها ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بیهوش و بعد از خونگیری کشته و عضله دو قلو و نعلی استخراج شدند. همچنین سرم خون جداسازی شد و سپس غلظت تستوسترون خون به روش الایزا، رشد عضلانی توسط میکروسکوپ نوری و بیان ژنی گیرنده های آندروژنی عضله نعلی به روش Real Time PCR اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد سطح مقطع تارهای عضلانی گروه های تمرین کودک (۰۰۱/۰=p)، جوان (۰۰۳/۰=p) و سالمند (۰۰۱/۰=p) نسبت به گروه های کنترل بیشتر بود. بین تستوسترون سرم گروه تمرین و کنترل رده سنی کودک تفاوت معنی-داری وجود نداشت (۶/۰=p). در حالی که تستوسترون سرم گروه های تمرین در هر دو رده سنی جوان (۰۰۸/۰= p) و سالمند (۰۰۱/۰=p) بیشتر از گروه های کنترل بود. همچنین در بیان گیرنده های آندروژنی، تفاوت معنی داری بین گروه های تمرین و کنترل کودک (۳/۰=p)، جوان (۳/۰=p) و سالمند (۸/۰=p) مشاهده نشد. تمرین مقاومتی-هوازی می تواند با افزایش غلظت تستوسترون باعث هایپرتروفی عضلانی در سنین مختلف گردد و با تسریع فرایند رشد مانع از آتروفی عضلانی در سالمندی شود.

کلیدواژه ها:

هایپرتروفی ، تستوسترون ، گیرنده های آندروژنی ، رده های سنی مختلف