مقایسه اثر تمرین مقاومتی با الگوی هرمی مسطح و دوگانه بربرخی از شاخص های آمادگی جسمانی و پیکرسنجی در بازیکنان جوان نخبه فوتبال

چکیده هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دو الگوی تمرین مقاومتی هرمی مسطح و دوگانه بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی بازیکنان جوان فوتبال بود. روش پژوهش: برای این منظور، ۳۹ فوتبالیست عضو لیگ برتر سوریه به صورت تصادفی انتخاب شده و به ۳ گروه (هر گروه ۱۳ بازیکن)، کنترل (سن: ۶/۰±۷۶/۱۷ سال، وزن: ۴±۹/۷۱ کیلوگرم، قد: ۵±۲/۱۷۶ سانتی متر، VO۲max: ۴/۱±۷/۴۰ میلی لیتر، کیلوگرم در دقیقه)، تمرین مقاومتی با الگوی هرمی مسطح (سن: ۷۳/۰±۱۶/۱۸ سال، وزن: ۳/۷±۸/۷۳ کیلوگرم، قد: ۸/۵±۱/۱۷۶ سانتی متر، VO۲max: ۶/۳±۳/۴۲ میلی لیتر، کیلوگرم در دقیقه) و تمرین مقاومتی با الگوی هرمی دوگانه (سن ۶۳/۰±۴۶/۱۷ سال، وزن: ۶±۹/۷۱ کیلوگرم، قد: ۷/۶±۱/۱۷۶سانتی متر، VO۲max: ۲±۲/۴۱ میلی لیتر، کیلوگرم در دقیقه) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های هرمی مسطح و هرمی دوگانه به مدت ۸ هفته و هفته ای ۳ جلسه (علاوه بر تمرینات عادی روزانه لیگ) در برنامه تمرین مقاومتی شرکت کردند. شاخص های آمادگی جسمانی و پیکرسنجی آزمودنی های گروه کنترل فقط تمرین عادی روزانه لیگ را انجام می دادند. آزمودنی ها قبل و بعد از ۸ هفته تمرین مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها: قدرت عضلانی و سطح مقطع عرضی ران پس از ۸ هفته تمرین مقاومتی در هر دو گروه هرمی مسطح و هرمی دوگانه، به طور معنی داری افزایش یافت (۰۵/۰>P) با این حال در مورد سطح مقطع بازو، فقط در گروه تمرین هرمی مسطح تفاوت معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰>P). همچنین، تفاوت معنی داری بین این دو گروه با گروه کنترل مشاهده شد (۰۵/۰>P). هر دو الگوی باردهی، تغییرات معنی داری در BMIو درصد چربی بدن آزمودنی ها ایجاد نکردند. نتیجه گیری: از نتایج این مطالعه چنین نتیجه گیری می شود که تمرینات هرمی دوگانه و مسطح در افزایش قدرت و یا حجم عضلانی مزیتی نسبت به هم ندارند و این امر نظریه های موجود را مبنی بر برتری تمرینات هرمی دو گانه برای کسب قدرت و حجم عضلانی بیشتر در ورزشکاران را به چالش می کشد. از این رو، برای کسب اطمینان بیشتر و نتیجه گیری قاطع تر، نیاز به انجام تحقیقات بیشتر می باشد. واژگان کلیدی: الگوی تمرین مقاومتی، آمادگی جسمانی، بازیکنان فوتبال.

کلیدواژه ها:

الگوی تمرین مقاومتی ، آمادگی جسمانی ، بازیکنان فوتبال