پاسخ شاخص های اکسیداتیو بافت کبد موش های صحرایی آلوده شده با بیس فنول A به هشت هفته تمرین هوازی با و بدون مصرف مکمل روی (نانوذره و ذره نمکی اکسید روی)

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت تمرین هوازی با شدت متوسط با و بدون مصرف مکمل نانوذره و ذره نمکی اکسید روی بر شاخصهای اکسیداتیو بافت کبد موش های آلوده شده با BPA بود.مواد و روش ها: ۶۰ سر موش در ۱۲ گروه ۵ تایی: ۱) کنترل، ۲) BPA، ۳) تمرین هوازی، ۴) تمرین هوازی+BPA، ۵) نانوذره، ۶) نانوذره+BPA، ۷) ذره نمکی اکسید روی، ۸) ذره نمکی اکسید روی+BPA، ۹) تمرین+ نانوذره، ۱۰) تمرین+ نانوذره+BPA، ۱۱) تمرین+ذره نمکی اکسید روی و ۱۲) تمرین+ذره نمکی اکسید روی+BPA قرار گرفتند. تمرین هوازی با شدت ۷۵۵۰ درصد VO۲max و به مدت ۶۴۲۵ دقیقه اجرا شد. مکمل روی تا اتمام دوره تزریق شد.نتایج: فعالیت آنزیم های GPX، SOD و کاتالاز در گروه تمرین ورزشی و گروه های BPA افزایش معنی داری نشان داد، در بررسی مقادیر TAC مشخص شد تمرین ورزشی به تنهایی سبب کاهش معنی دار (۰۰۱/۰=P) و گروه های دریافت کننده مکمل های Zno و NanoZno سبب افزایش معنی دار این شاخص نسبت به گروه کنترل سالم شد (۰۰۱/۰p=). این در حالی بود که در بررسی MDA و AOPP مشخص شد گروه های BPA افزایش شدیدی در این متغیرها ایجاد کردند که مکمل سبب کاهش معنی دار این متغیرها شد و بیشترین کاهش مربوط به BPA+Nano و BPA+Zno بود (۰۰۱/۰p= ).نتیجه گیری: دریافت BPA ظرفیت آنتی اکسیدانتی را تخریب می نماید. با وجود این، ترکیب تمرین ورزشی با شدت متوسط و مکمل های اکسید روی (به ویژه مکمل به تنهایی) ممکن است کینتیک آلوده شدن با BPA را با مهار سیستم اکسیدانی تغییر دهد و متعاقب آن بهبود وضعیت هپاتوسیت ها را بدنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین ورزشی" ، روی" ، بیس فنول A" ، شاخص های اکسیداتیو" ، " ، هپاتوسیت"