تاثیر مبادله رهبر– عضو با توجه به نقش میانجی گر درهم تنیدگی شغلی و هویت سازمانی بر قصد ترک شغل پرستاران (مطالعه موردی: بیمارستان شهید بهشتی یاسوج)

این تحقیق با هدف تاثیر مبادله رهبر– عضو با توجه به نقش میانجی گر درهم تنیدگی شغلی و هویت سازمانی بر قصد ترک شغل پرستاران در بیمارستان شهید بهشتی یاسوج صورت گرفته است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش، روش توصیفی از نوع همبستگی است. این پژوهش از نظر روش جمع آوری داده ها از نوع پژوهش های مقطعی و بر اساس هدفی که دارد از نوع پژوهش های کاربردی می باشد. جامعه آماری تعداد ۶۷۰ نفر است که ۲۶۴ نفر نفر از کارکنان بیمارستان شهید بهشتی یاسوج از بین جامعه آماری با استفاده از فرمول کوکران به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات و مدل از مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل عاملی تاییدی (CFA) استفاده شد. نرم افزارهای مورد استفاده در این پژوهش Smart Pls (نسخه ۲) و Spss (نسخه ۲۵) می باشد. در این تحقیق برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های برندگرایی، مدیریت استراتژیک و عملکرد بازاریابی برگرفته از پرسشنامه مبادله رهبر–عضو سیلواراجان و همکاران (۲۰۱۸)، پرسشنامه قصد ترک شغل جو و همکاران (۲۰۱۸)، پرسشنامه درهم تنیدگی شغلی کروسلی و همکاران (۲۰۰۷)، ) و پرسشنامه هویت سازمانی سیاس و دونکارن (۲۰۱۸) استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از تایید تمام فرضیات است. نتایج نشان داد که مبادله رهبر – عضو با بتای ۴۸۶/۰ درصد بیشترین تاثیر بر متغیر درهم تنیدگی شغلی دارد.

کلیدواژه ها:

مبادله رهبر– عضو ، درهم تنیدگی شغلی ، هویت سازمانی ، قصد ترک شغل پرستاران ، بیمارستان شهید بهشتی یاسوج