بررسی چگونگی ارتقای سلامت روان دانش آموزان با کمک اصول نقاشی درمانی

نقاشی درمانی یکی از روش های روان درمانی است. استفاده از نقاشی برای بیان احساسات و عواطف درونی به دوران پیش از تاریخ باز می گردد. بشر اولیه قبل از پیدایش خط و حتی زبان، برای بیان افکار و رویاها و آرزوهای خود دست به نقاشی بر روی دیواره غارها می زده است. روانشناسان از اواسط قرن بیستم پی برده اند که از نقاشی می توانند برای شناخت شخصیت افراد و همچنین برای درمان اختلالات و مشکلات روحی و روانی آنها استفاده کنند. تحقیقات و مطالعات فراوانی طی سالیان متمادی بر روی نقاشی های افراد مختلف انجام شده که نشان داده است ترسیم اشکال، خطوط و به کار بردن رنگ ها هر کدام می تواند حالت ها و عواطف گوناگونی را بیان کند.نتایج بدست آمده از نقاشی درمانی بر روی کودکان بسیار امیدوار کننده است. تحقیقات نشان می دهند که نقاشی درمانی توانسته در کودکانی که دچار اختلالاتی چون پرخاشگری، ترس و اضطراب، اوتیسم، عقب ماندگی ذهنی بوده اند تاثیرات بسیار مطلوبی بگذارد. نقاشی درمانی توانسته میزان پرخاشگری کودکانی که دچار عقب ماندگی ذهنی بوده اند، حتی با بهره هوشی پایین تر از ۴۰ را تا حد زیادی پایین بیاورد. کودکان اوتیسم با کمک نقاشی درمانی تمرکز بیشتری پیدا کرده و توانسته اند ارتباط خود را با دنیای بیرون افزایش دهند. کودکان عادی پس از دوره نقاشی درمانی با اینکه بعضی از آنها در جلسات اول علاقه ایی به نقاشی نشان نمی داده اند، با ادامه جلسات شور و شوق زیادی برای شرکت در کارهای گروهی از خود نشان داده اند. در این پژوهش به بررسی چگونگی ارتقای سلامت روان دانش آموزان با کمک اصول نقاشی درمانی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

نقاشی درمانی ، سلامت روان ، قوائد ، دانش آموز ، مدرسه