بررسی رابطه کمال گرایی والدین با رشد اخلاقی فرزندان مقطع متوسطه دوم

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کمال گرایی والدین با رشد اخلاقی فرزندان بود. پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی-همبستگی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش به تعداد ۲۵۶ نفر شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهر لردگان بود که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۱۶۰ نفر از میان آنها انتخاب شد و به پرسشنامه های پژوهش شامل، کمال گرایی فراست (۱۹۹۰) و رشد اخلاقی معنوی پور (۱۳۸۹) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از آمار توصیفی و استنباطی نظیر ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد بین کمال گرایی والدین و رشد اخلاقی فرزندان رابطه مستقیم وجود دارد. به طور کلی خانواده و کمالگرایی والدین یک منبع تاثیرگذار مهم و اساسی بر رشد اخلاقی فرزندان است.

کلیدواژه ها:

رشد اخلاقی ، کمال گرایی ، خانواده