مصالح پایار و نقش آن در کاهش خطرات زیستی

دو قرن گذشته دوره فراوانی مواد بوده است و در این دوره توانایی ما در کشف و استخراج این مواد افزایش پیدا کرده است. بیشتر این مواد غیرقابل تجدید است و استفاده روزافزون ما از این مواد باعث اتمام این منابع می شود. همچنین تولید اکثر این مواد انرژی زیادی مصرف می کند و باعث ایجاد آلودگی در زمین می شود. با توجه به تغییرات آب و هوایی و نیاز به کاهش اثرات مخرب ساختمان بر محیط استفاده از مصالح ساختمانی پایدار برای ساختمان های زیست پذیر اهمیت بیشتری یافته. در این مقاله انواع مصالح پایدار مانند: مصالح بومی، مصالح نوین و مصالح با کاهش خطرات زیستی مورد بررسی قرار می گیرید. هدف اصلی این مقاله ارایه راهکارهایی برای طراحان و سازندگان به منظور استفاده بهینه از مصالح پایدار و ایجاد ساختمان هایی با کم ترین اثر منفی بر محیط زیستی و بهبود کیفیت زندگی افراد است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، مصالح پایدار ، بوم آورد ، تخریب زیستی