اکوفاشیسم و رابطه ی انسان و محیط با تاکید برانگاشت محیط زیست

امروزه بحران های محیط زیست به حدی رسیده است که حیات انسان و سایر موجودات به خطر افتاده و به دلیل برخی از نیازها و زیاده خواهی های انسان، افزایش جمعیت این روند سرعت گرفته است. تغییرات آب و هوایی و آلودگی های زیست محیطی ناشی از پیامدهای منفی رابطه ی انسان و محیط است. بنابراین با توجه به این بحران های زیست محیطی اکولوژیست ها پا به عرصه مبارزات سبز می گذارند که برنامه های آن ها تحت عنوان جنبش سبز ها یاد می شود. اما جناح دیگری این میان وجود دارد که گروهی آن ها را جناحی افراطی و خشن می شمارد که این عده برچسب اکوفاشیسم دریافت کرده اند. هدف اصلی پژوهش تحقیق دستیابی به چارچوبی است که از طریق مطالعه ی اکوفاشیسم بتوان به یک سری معیار دست یافت. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی بوده از نظر روش کار به صورت اسنادی،تحلیلی می باشد که نخست با شیوه ی اسنادی- کتابخانه ای، به تدوین مطالعات نظری جهت روشن شدن ادبیات موضوع تحقیق پرداخته و سپس با روش AHP معیارهای حاصل از ادبیات موضوع را به جهت اولویت بندی آن بر اساس دو نگرش مثبت و منفی وزن داده و به بررسی و تجزیه و تحلیل آن پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش عبارت اند از دو نگرش نسبت به اکوفاشیسم وجود دارد: قانونی وشرعی، غیر قانونی و نامشروع از طرفی اولویت بندی نهایی معیارها عبارت اند از: حفاظت از محیطزیست،آینده ای ماندگار،تاکید بر روی کاهش جمعیت، جهان گرایی،تعادل محیطی و هماهنگی بین انسان وطبیعت.

کلیدواژه ها:

اکوفاشیسم ، اکولوژی (بوم شناسی) ، انسان ، محیط ، جنبش های سبز