بررسی تجارب برنامه ریزی و سیاست مسکن اجتماعی برای گروه های کم درآمد (کشور چین و بارسلونا در اسپانیا)

از آن جایی که جمعیت ساکنان شهر روز به روز در حال افزایش است، تامین مسکن برای افراد کم درآمد و بی بضاعت یکی از بزرگ ترین دغدغه دولت هاست. به طور کلی می توان بیان کرد که تمام کشورهای جهان با این معضلات رو به رو هستند، هرچند برخی از کشورها توان مقابله و رویارویی با این مشکلات را دارند و توانستند برای حل این مشکل تدابیری اندیشه کنند. با توجه به سیاست های مرتبط در حیطه مسکن می توان به مهم ترین آن ها تامین مسکن مقرون به صرفه برای گروه های کم درآمد اشاره کرد. با توجه به مهم بودن تجارب جهانی در راستای راهنمایی و هدایت کارشناسان این امر، بر آن شدیم تا سیاست تامین مسکن برای گروه های کم درآمد را در کشور چین و شهر بارسلونا در اسپانیا مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرند. استفاده از روش ها و سیاست های جهانی و رسیدن به چارچوب برای برنامه ریزی مسکن برای گروه های کم درآمد هدف اصلی این پژوهش می باشد. در این پژوهش از روش تحلیلی و توصیفی استفاده کرده و برای جمع آوری اطلاعات به مطالعات کتابخانه ای و اسناد موجود رجوع می شود. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که موفقیت مسکن مقرون به صرفه در کشورهای مختلف، را مدیون شناسایی خانواده های کم درآمد و شناخت کامل از درآمد این اقشار می باشد. شناخت خانوارهای دارای شرایط دریافت تسهیلات مسکن، کمک شایانی در جلوگیری از هدر رفتن امکانات، منابع و تسهیلات می گردد، همچنین داشتن اطلاعات و آمار دقیق سبب کارایی بیشتر برنامه ها و طرح ها می گردد.

کلیدواژه ها:

مسکن مقرون به صرفه ، گروه های کم درآمد شهری ، برنامه ریزی مسکن ، شفافیتی اطلاعات