انرژی های تجدید پذیر در معماری الگویی برای پایداری محیط های انسان ساخت

با افزایش جمعیت جهان و محدود بودن منابع انرژی، کشورها با مشکل مصرف انرژی مواجه شده اند. بحران هایی که کشورها و جوامع بشری را تهدید می کند، محدود بودن منابع انرژی های تجدیدناپذیر (فسیلی) و نیز افزایش آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف بیش از اندازه سوخت های فسیلی است که این عوامل ضرورت و اهمیت توجه به استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر را نشان می دهد . بر این اساس این پژوهش با هدف بررسی انرژی های تجدید پذیر و تاثیر آن بر پایداری محیط های انسان ساخت یعنی مناطق شهری انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و بررسی اسنادی بوده است. نتایج نشان می دهد، انرژی تجدیدپذیر انرژی است که از منابعی به دست می آید که اساسا تمام نشدنی هستند و توسعه انرژی پایدار در دسترسی به خدمات انرژی مدرن مقرون به صرفه، تامین انرژی پایدار، مصرف انرژی پایدار و امنیت انرژی محقق می شود که نمونه هایی از منابع تجدیدپذیر شامل انرژی خورشیدی، نیروی باد، انرژی زمین گرمایی و نیروی برق آبی است.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدیدپذیر ، انرژی خورشیدی ، نیروی باد ، انرژی زمین گرمایی ، نیروی برق آبی