پایدار سازی تونل شماره ۱۰ قطعه ب محور قزوین- رشت –انزلیدر بخش ریزشی با بکارگیری فورپولینگ

تونل ها در مناطق غیر شهری بدلیل عمق زیاد و عدم توانایی در شناسایی دقیق جنس لایه های سنگی عمدتا در شرایط ژئوتکنیکی پیچیده ای قرار گرفته و بر این اساس تامین پایداری و کنترل تغییر شکل ها در حین حفاری در آن ها با صعوبت های خاصی همراه است. روش فورپولینگ به عنوان یکی از بهترین روش های شناخته شده پیش تحکیمی در حفاری تونل در مناطق بسیار ریزشی بوده و کنترل پایداری فضای حفاری به خوبی با این روش تامین می گردد. همچنین از این روش می توان به منظور ایمن سازی فضای حفاری در مواردی که ریزش و ناپایداری بوقوع پیوسته باشد نیز استفاده نمود. در این مقاله به جزییات استفاده از روش فورپولینگ به منظور پایدارسازی مجدد و اصلاح مقطع هندسی بخشی از تونل شماره ۱۰ قطعه ب محور قزوین – رشت – انزلی که سازه نگهبان آن شامل قاب و شاتکریت بر اثر گسیختگی گسلی تخریب شده و دچار تغییر شکل های نامتعارف شده بود، پرداخته خواهد شد. برای این منظور مراحل مختلف حفاری و اثر سه بعدی فورپولینگ بر پایداری جبهه حفاری جهت جایگزینی سازه نگهبان جدید، با استفاده از نرم افزارهای عددی المان های محدود دو بعدی Plaxis مدل سازی شده است. نتایج نشان دهنده کنترل تغییر شکل ها و تامین پایداری در بکارگیری روش فورپولینگ و امکان ایستایی سازه در اصلاح سازه نگهبان بوده و همچنین کارایی تحلی های دو بعدی و سه بعدی با مدل رفتاری انتخابی مقایسه شده است

کلیدواژه ها:

تحلیل عددی ، فورپولینگ ، Plaxis ، تونل ، اصلاح سازه نگهبان