پیش بینی رفتار توده سنگ دربرگیرنده تونل دسترسی تونل انتقال آب کرمان

یکی از پارامترهای موثر در فرآیند طراحی، میزان همگرایی توده سنگ اطراف تونل است. رفتار توده سنگ دربرگیرنده تونل تابعی از نسبت تنش های وارده به مقاومت توده سنگ و خود مقاومت ماده سنگ می باشد. در حالت کلی رفتار توده سنگ را می توان در ۳ گروه "رفتار مچاله شوندگی (Squeezing) با درجات مختلف، رفتار انفجاری ( Rock burst) با درجات مختلف و خودپایدار در نظر گرفت. روش های مختلف تجربی، نیمه تجربی و تئوری- تحلیلی برای پیش بینی رفتار توده سنگ دربرگیرنده تونل وجود دارد، این روش ها عمدتا بر پایه پارامترهای مقاومتی ماده سنگ و امتیاز کیفی توده سنگ (Q) و یا عدد توده سنگ و همچنین اندازه و عمق تونل بنا شده اند. بر اساس نقشه زمین شناسی مهندسی، تونل دسترسی در مجموعه کنگلومرا و ماسه سنگ با سیمان ضعیف (واحد Ng۲) و سنگ های آذرآواری همراه با کنگلومرا (واحد Nga) واقع شده است. مهمترین گسل های اصلی شناسایی شده منطقه شامل گسل لالهزار و سه گسل F۱،F۲ وF۳ است. در این مقاله ضمن معرفی کلی روش های مورد استفاده برای پیشبینی رفتار توده سنگ، رفتارتوده سنگ در بخش های مختلف تونل بر اساس روش های پیشنهادی هوک و مارینوس، جتوا، گوئل و همکاران، آیدان و بارلا و ISRM بررسی شده است. بررسی روش های مختلف نشان داد که توده سنگ مسیر تونل غالبا در گروه غیرمچاله شونده به سمت خودپایدارقرار دارد، به جز در بخش هایی از محدوده ۰۰۰+ ۰ تا ۴۶۷+ ۰ که تحت تاثیر گسل F۲ قرار گرفته اند

کلیدواژه ها:

تونل دسترسی ، مچاله شوندگی ، عدد توده سنگ ، روش تجربی ، روش تجربی- تحلیلی