ارایه معیار جدید مبتنی بر کرنش شکست به منظور ارزیابی پایداری تونل ها

معیارهای مبتنی بر کرنش بعنوان روش مستقیم تعیین پایداری سازه های ژئومکانیکی شناخته می شوند. علی رغم کاربرد زیاد معیارکرنش بحرانی ساکورایی، بکارگیری آن در سنگ های دارای تغییرشکل پلاستیک اولیه بدلیل تفاوت زیاد بین کرنش های بحرانی و شکست، با محافظه کاری بالایی همراه می باشد. به منظور دستیابی به نتایج منطقی تر در تعیین وضعیت پایداری تونل های حفاریشده در چنین سنگ هایی که عمدتا دارای منحنی رفتاری پلاستیک-الاستیک/پلاستیک می باشند، معیاری بر اساس کرنش شکست توسعه داده شد. در این مطالعه، ابتدا با انجام آزمایشات مقاومت فشاری تک محوره برروی ۹۱ نمونه اخذ شده از ۸ نوع لیتولوژیمختلف، منحنی های تنش –کرنش ترسیم گردید. سپس با استفاده از تکنیک انتقال محور، تغییرشکل پلاستیک اولیه حذف شده و با درنظرگیری مدول سکانتی اصلاح شده و استفاده از کرنش شکست، معیار ارایه گردید. نتایج نشان می دهد که بکارگیری معیار کرنش شکست نه تنها محافظه کاری های معیار کرنش بحرانی را تا ۴۲ % کاهش می دهد بلکه وضعیت پایداری تونل را نیز با دقت و صراحت بیشتری تعیین می نماید

کلیدواژه ها:

کرنش شکست ، کرنش بحرانی ، مدول سکانتی اصلاح شده ، تونل سازی