مقایسه ی تاثیر پروژسترون میکرونیزه (یوتروژستان) و هیدروکسی پروژسترون کاپرووات (پرولوتون) بر گردش خون مادر و جنین در زنان در معرض خطر زایمان زودرس

سابقه و هدف: زایمان زودرس یکی از علل عمده ی مرگ ومیر و ناتوانی در نوزادان است. در سال های اخیر از پروژستین ها برای پیشگیری از زایمان زودرس استفاده شده است. هدف از این مطالعه مقایسه ی اثرات پروژسترون میکرونیزه (یوتروژستان) و هیدروکسی پروژسترون کاپرووات (پرولوتون) بر گردش خون مادر و جنین در زنان در معرض خطر زایمان زودرس بود. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده ی یک سوکور درباره ی ۸۰ زن باردار ۲۰ تا ۳۴ هفته که در معرض خطر زایمان زودرس بودند، انجام شد. در ابتدا، سونوگرافی داپلر از شریان های رحمی، نافی و مغزی - میانی جنین انجام شد. سپس بیماران به طور تصادفی، به دو گروه دریافت کننده ی پروژسترون خوراکی (۲۰۰ میلی گرم یوتروژستان، دو بار در روز) به مدت ۴۸ ساعت و پروژسترون عضلانی (۵۰۰ میلی گرم پرولوتون) تقسیم شدند. یک هفته پس از تجویز داروها، سونوگرافی در هر دو گروه تکرار شد و شاخص ضربانی (PI)، شاخص مقاومت (RI)، حداکثر سرعت سیستولیک (PSV) و نسبت سیستولیک به دیاستولیک (S/D) در این شریان ها اندازه گیری شد. یافته ها: دو گروه از نظر سن، BMI، سن حاملگی، تعداد بارداری، سابقه ی زایمان زودرس، طول سرویکس و دیلاتاسیون اولیه ی سرویکس مشابه بودند. پس از تجویز پرولوتون، میزان کاهش RI و  S/Dشریان رحمی بیشتر از یوتروژستان بود (۰.۰۵P<). در گروه پرولوتون، شاخص S/D شریان نافی پس از مداخله به طور قابل توجهی کاهش یافت (۰.۰۲۱=P)، اما در گروه یوتروژستان، افت این شاخص معنی دار نبود. میانگین شاخص های S/D و PSV شریان مغزی - میانی بین دو گروه تفاوت داشت (۰.۰۵P<). نتیجه گیری: دو دارو اثرهای مشابهی بر گردش خون رحمی و نافی داشتند. پرولوتون تاثیر بهتری بر گردش خون مغزی جنین داشت؛ بنابراین، می توان بر اساس ترجیحات بیمار و امکانات دردسترس از هریک از داروهای فوق استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Hydroxyprogesterone Caproate ، Maternal and Fetal Blood Circulation ، Micronized Progesterone ، Preterm Labor ، پروژسترون میکرونیزه ، زایمان زودرس ، گردش خون مادر و جنین ، هیدروکسی پروژسترون کاپرووات