عوامل پیش بینی کننده ی مرگ ومیر در بیماران با دفیبریلاتور کاشتنی قلب: یک مطالعه ی کوهورت ترکیبی

سابقه و هدف: تعبیه ی دفیبریلاتور کاشتنی قلبی (Implantable Cardioverter Defibrillator ICD) روش درمانی رایجی برای بیمارانی است که در معرض خطر مرگ ناگهانی قلبی به دلیل آریتمی های بطنی قرار دارند. هدف از این مطالعه تعیین عوامل پیش بینی کننده ی مرگ ومیر بیماران تحت تعبیه ی ICD بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی هم­گروهی ترکیبی، ۲۲۵ بیمار تحت ICDگذاری به صورت سرشماری، از ابتدای سال ۱۳۹۶ تا پایان ۱۳۹۹ در بیمارستان قلب و عروق فرشچیان همدان وارد مطالعه شدند. مشخصات دموگرافیک و آزمایش های خونی بیماران از طریق دسترسی به پرونده ی الکترونیکی آن ها و مصاحبه ی تلفنی جمع آوری شد. افراد مورد مطالعه به منظور بررسی عوامل تاثیرگذار بر مرگ پیگیری شدند. مدل رگرسیون کاکس برای شناسایی عوامل پیش بینی کننده ی مرگ ومیر زودرس با استفاده از نرم افزار Stata ویرایش ۱۴ به کار گرفته شد. یافته ها: نتایج بررسی افراد مورد مطالعه نشان داد که تعداد ۱۸۳ نفر (۸۰.۸۸ درصد) مرد، ۹۱ نفر (۴۰.۴۴ درصد) در گروه سنی ۵۵ تا ۶۵ سال و ۸۷ نفر (۳۴.۶۶ درصد) در گروه سنی بالای ۶۵ سال بودند. همچنین، تعداد ۲۵ مورد (۱۱.۱ درصد) رخداد مرگ گزارش شد و میزان بقای یک، دو، سه و چهارساله به ترتیب، برابر با ۹۶.۳ درصد، ۹۳ درصد، ۸۳.۲ درصد و ۸۳.۲ درصد بود. سن بالاتر از ۶۵ سال (نسبت مخاطره ی برابر با ۵.۸۴، فاصله ی اطمینان ۹۵ درصد: ۲۱.۸۹، ۱.۲۰) با افزایش خطر مرگ ومیر و کسر تخلیه ی بیشتر از ۱۵ درصد (نسبت مخاطره ی برابر با ۰.۲۲، فاصله ی اطمینان ۹۵ درصد: ۰.۷۶، ۰.۰۶) با کاهش خطر مرگ ومیر به دنبال تعبیه ی ICD همراه بود. نتیجه گیری: در مطالعه ی حاضر، سن بالاتر از ۶۵ سال و کسر تخلیه ی کمتر از ۱۵ درصد با افزایش خطر مرگ ومیر به دنبال تعبیه ی ICD همراه بود. با توجه به پیامدهای منفی، پیگیری این بیماران باید با دقت بیشتری انجام شود.

کلیدواژه ها:

Implantable Defibrillator ، Mortality ، Risk Factors ، Survival ، بقا ، دفیبریلاتور کاشتنی ، عوامل خطر ، مرگ ومیر