اختلال یادگیری خاص و راهکارهای پیشگیری و درمان آن

اختلال یادگیری طیف وسیعی از مشکلات یادگیری را شامل می شود. اختلال یادگیری خاص یک اختلال عصبی رشدی با ریشه بیولوژیک و مبنای نابهنجاری هایی در سطح شناختی است که با علائم رفتاری این اختلال ارتباط دارند. این پژوهش با بررسی منابع کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی به بررسی اختلال یادگیری خاص و راهکارهای پیشگیری و درمان آن پرداخته است. اختلالات یادگیری، جزئی از اختلالات عصبی-رشدی هستند که منشا آن ها به میزان زیادی زیستی است. با تشخیص و مداخله به موقع می توان مهارت های کودک را در سطح بهینه ای گسترش داد، به گونه ای که بتواند همچون سایر افراد زندگی طبیعی داشته باشد. در حال حاضر می توان کودکانی که در معرض ابتلا به مشکلات یادگیری هستند را در دوران پیش از دبستان شناسایی کرد؛ در این صورت به احتمال بیشتری قادر به درمان این اختلال خواهید بود. با افزایش سن کودکان شدت اختلال یادگیری در آن ها کاهش پیدا می کند و معمولا این اختلال در پسر ها نسبت به دختران بیشتر مشاهده می شود. کودکان دچار اختلال یادگیری باید برای بهبودی به درمانگرانی مراجعه کنند که علاوه بر داشتن تحصیلات دانشگاهی دوره های تخصصی ویژه در زمینه اختلال یادگیری را نیز گذرانده باشند. با انجام آزمونهای تشخیصی، معلوم می شود که کودک در کدام زمینه ها با مشکل روبرو است و حدود یادگیری او چه اندازه است و اینکه مشکل یادگیری او به کدامیک از مسائل ادراک ، حافظه ، زبان ، و ... مربوط می شود. سپس یک طرح آموزشی انفرادی براساس زمینه های قدرت و ضعف کودک تهیه و تنظیم می شود.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری خاص ، کودکان ، راهکارهای پیشگیری و درمان اختلال یادگیری ، دبستان.