پهنه بندی رقومی شوری خاک سطحی با بکارگیری مدل جنگل تصادفی در اراضی شور دشت ایوانکی.

هدف این مطالعه بررسی تغییرات مکانی شوری خاک با استفاده از مدل RF در بخشی از دشت ایوانکی (استان سمنان، ۱۳۹۸) بود. تعداد ۱۰۴ نمونه به روش شبکه (فاصله ۱۰۰ متر)، از ۱۰۵ هکتار خاک های، واقع بر روی مارن و آبرفت های سنگریزه دار و کاربری پسته کاری با آبیاری جویچه ای و اراضی رها انجام شد. بیشترین EC خاک در اراضی رها شده و باغ پسته به ترتیب ۲/۱۷۳و ۳۴ dSm-۱ بود. عوامل شوری مواد مادری، کیفیت آب آبیاری، PET زیاد و خیز مویینه املاح بود. ضریب تبیین (R۲) نقشه پیش بینی شوری توسط مدل RF مساوی ۴۹/۰ و مهم ترین شاخص های کمکی، شوری نرمال شده، خیسی توپوگرافی، سطح مبنای زهکش، پوشش گیاهی نرمال شده و پوشش گیاهی تعدیل شده خاک بودند. شاخص های نسبت طیفی داده های لندست ۸، در پیش بینی تغییرات شوری اهمیت زیادی داشتند. از ۵ متغیر کمکی موثر در مدل، ۳ متغیر مربوط به شاخص های نسبت طیفی بود. دلیل اهمیت شاخص های نسبت طیفی در مدل، تجمع نمک در سطح خاک، و کاهش سهم متغیرهای زمین نما به دلیل مسطح بودن منطقه بود. کاربرد NDVI به تنهایی برای مطالعات شوری کافی نیست و استفاده از شاخص های شوری و رطوبت برای پیش بینی صحیح ضروری است. بررسی همبستگی بین متغیر های کمکی و اجرای مدل حذف برگشتی نشان داد که متغیرهای کمکی زیاد، سبب افزایش پیچیدگی و خطا در پیش بینی می­شود. روش حذف برگشتی با شناسایی مهم ترین متغیرها به ساده سازی مدل کمک کرد. نقشه پیش بینی شوری با مدل جنگل تصادفی با مشاهدات میدانی تطابق داشت و منطقه بحرانی شوری را به خوبی مشخص نمود.

کلیدواژه ها:

آبیاری جویچه ای ، تغییرات مکانی ، خصوصیات خاک ، نسبت طیفی ، نقشه برداری رقومی