نقش باورهای فراشناخت و خود کارآمدی در اشتیاق تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

انگیزش با یادگیری ارتباط تنگاتنگی دارد و می تواند همانند یک نیرو در ایجاد یادگیری موثر باشد. در میان عوامل متعددتاثیرگذار بر تثبیت یادگیری یادگیرندگان، انگیزش نقش برجسته ای را ایفا می نماید. بدون انگیزش، یادگیری ممکن نیستو جایی که یادگیری نباشد تدریسی وجود ندارد. دانش آموزان با انگیزه به یادگیری اشتیاق داشته و سختکوش هستند.دانش آموزان در درس هایی موفقیت بیشتری کسب می کنند که نسبت به آن موضوعات انگیزش بیشتری دارند . یک جاندار برانگیخته در مقایسه با یک جاندار ناانگیخته با نیرو و کارایی بیشتری در یک فعالیت درگیرمی شود. پیشرفت تحصیلی، یکی از شاخص های مهم در ارزیابی نظام آموزشی هر جامعه ای است. عوامل متعددی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش دارند که از جمله آنها می توان به عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و آموزشی اشاره کرد. از جمله عوامل فردی که در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار هستند، باورهای فراشناخت و خودکارآمدی می باشند. خودکارآمدی مفهومی کلی مانند عزت نفس نیست و افراد می توانند در یک موقعیت، کارایی شخصی زیاد و در موقعیت دیگر کارایی شخصی کمی داشته باشند. کارایی بالا و پایین برای تولید چهار متغیر پیش بین، با محیط های پذیرا و بی اعتنا ترکیب می شوند. زمانی که کارایی بالا و محیط پذیراست، پیامدها به احتمال زیاد موفقیت آمیزند. زمانی که کارایی پایین و محیط پذیرا ترکیب می شوند، چنانچه افراد ببینند که دیگران در کارهایی که به نظر آن ها خیلی مشکل می رسد موفق اند، امکان دارد افسرده شوند. زمانی که افراد دارای کارایی بالا با موقعیت های محیطی بی اعتنا مواجه می شوند، معمولا تلاش های خود را تشدید می کنند تا آن محیط را تغییر دهند. آن ها برای ایجاد تغییر، ممکن است اعتراض کنند، به مبارزه اجتماعی دست بزنند یا حتی به زور متوسل شوند، اما به نظر بندورا، اگر تمام این تلاش ها شکست بخورند، آن ها یا کلا این روش را کنار می گذارند و روش دیگری را اختیار می کنند یا اینکه درصدد یافتن محیط پذیراتری برمی آیند. سرانجام اینکه، خودکارآمدی پایین اگر با محیط بی اعتنا ترکیب شود، افراد احساس بی تفاوتی، تسلیم و درماندگی می کنند.

کلیدواژه ها:

باورهای فراشناخت ، خودکارآمدی ، اشتیاق تحصیلی