هم سنجی درمان فراشناختی و درمان مبتنی بر فعال سازی رفتاری بر ابعاد نشخوار فکری در زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی
محل انتشار: فصلنامه خانواده و بهداشت، دوره: 13، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 109
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ASTAR-13-3_007
تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1403
چکیده مقاله:
چکیدهمقدمه: پژوهش های متعدد به بالا بودن نشخوار فکری در زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی اشاره دارند. هدف پژوهش حاضر هم سنجی درمان فراشناختی و درمان مبتنی بر فعال سازی رفتاری بر ابعاد نشخوار فکری در زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون - پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان دارای اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به کلینیک های روان شناسی مستقر در منطقه ۸ شهر تهران بود که تعداد ۴۵ نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار این پژوهش پرسشنامه نشخوار فکری بود. برای گروه آزمایش اول درمان فراشناخت و برای گروه آزمایش دوم درمان فعال سازی رفتاری در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برگزار شد، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با بهره گیری از تحلیل واریانس آمیخته تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که درمان فراشناختی و درمان فعال سازی رفتاری باعث کاهش نشخوار فکری و مولفه های آن در پایان مداخلات و دوره پیگیری شده بودند (۰۵/۰p>). نتایج نشان داد درمان فعال سازی رفتاری در کاهش علائم نشخوار فکری، نسبت به درمان فراشناختی اثربخشی بیشتری را نشان می دهد (۰۵/۰p>).نتیجه گیری: درمان فعال سازی رفتاری به دلیل تاثیری که بر افسردگی دارد می تواند به تنهایی و یا با درمان مکمل در کاهش نشخوار فکری و علائم افسردگی در زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید جامه بزرگی
دانشجوی دکتری روان شناسی عمومی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران
سید علی آل یاسین
استادیار، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران (نویسنده مسئول)
حسن حیدری
دانشیار، گروه مشاوره و روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران
حسین داودی
استادیار، گروه مشاوره و روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران