ریزپوشانی باکتری Pseudomonas fluorescens همراه با نانوذرات اکسید روی/سیلیس و تاثیر آن بر گیاه گوجه فرنگی و برخی از فراسنجه های زیستی Tuta absoluta

استفاده از ریزپوشانی در فرموله­ کردن عوامل زیستی مانند باکتری های آنتاگونیست نقش مهمی در افزایش کارایی و ماندگاری این عوامل در شرایط نامساعد محیطی دارد. در این تحقیق، تاثیر کپسوله کردن باکتری Pseudomonas fluorescens UPF۵ با آلژینات-وی پروتئین به همراه نانوذرات اکسید سیلیس و روی بر بعضی عناصر مهم گیاه گوجه فرنگی، تعداد و طول دوره تخم گذاری و طول دوره زندگی شب پره مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta Meyrick (Lepidoptera: Gelechidae) بررسی شد. آزمایش های گلخانه ای در شرایط دمایی ۲±۲۷ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵ ± ۶۰ درصد و دوره نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی صورت گرفت. تعیین مقدار برخی عناصر مهم در گیاه گوجه فرنگی در چهار تیمار شامل: ۱) گیاه تیمار شده با باکتری کپسوله شده، ۲) گیاه تیمار شده با نانوذرات اکسید روی+سیلیس، ۳) گیاه تیمار شده با باکتری فاقد پوشش و ۴) گیاه تیمار شده با آب + آلوینات + وی پروتئین (شاهد) انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار گیاه با باکتری کپسوله شده باعث افزایش به ­ترتیب ۲/۱۰، ۸/۱۳ و ۶/۱ برابری میزان عناصر فسفر، پتاسیم و آهن نسبت به میزان این عناصر در گیاه شاهد شد. علاوه بر این، طول دوره قبل از تخمگذاری بالغ (APOP)، کل دوره قبل از تخمگذاری (TPOP) و طول عمر در حشراتی که روی گیاهان تیمار شده با باکتری کپسوله شده تغذیه شدند بیشتر بود؛ اما تعداد تخم ها در مقایسه با حشرات تغذیه شده از گیاهان شاهد کمتر بود. نتایج نشان داد استفاده از باکتری باعث بهبود رشد گیاه و افزایش مقاومت آن در برابر T. absoluta  شد.

کلیدواژه ها:

باکتری کپسوله شده ، آفت ، عناصر ضروری گیاه ، مقاومت گیاه گوجه فرنگی