الویت بندی جاذبه های گردشگری در شهر چابهار

صنعت گردشگری، عاملی مهم در جهت رفع فقر، افزایش اشتغالزایی و افزایش درآمد برای جوامع محلی می باشد. نواحی ساحلی به عنوان فضاهای گردشگری از دیرباز مورد توجه گردشگران بوده از این رو برنامه ریزی برای این نواحی اهمیت بسیار زیادی دارد. از دیدگاه برنامه ریزی منطقه ای، توسعه گردشگری ساحلی آثار متفاوت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی را در پی دارد و به تبع آن، محیط گردشگری نیز تاثیرات فراوانی از این توسعه می پذیرد. تحقیق حاضر از نظر نوع و هدف کاربردی بوده و از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی با راهبرد پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل ۱۴۰ نفر از گردشگران حوزه گردشگری شهر چابهار می باشند. روش گردآوری داده ها روش های میدانی و کتابخانه ای است. ابزار اصلی گردآوری داده ها از پرسشنامه می باشد. برای تحلیل داده ها از روش های کمی استفاده شد، جهت تحلیل داده های کمی آزمون T و مدل کوپراس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد در بین عناصر مربوط به مولفه گردشگری بهاره (همراه با خرید عیدانه از بازار)؛ بازار تیس چابهار بهترین ظرفیت و مطلوبیت، در بین عناصر مربوط به مولفه گردشگری دریایی؛ قایق سواری خانوادگی بهترین ظرفیت و مطلوبیت، بین عناصر مربوط به مولفه گردشگری ورزشی؛ مسابقات کوه نوردی روی هزاردره ها (پیاده روی جمعی) بهترین ظرفیت و مطلوبیت را بین عناصر مربوط به مولفه گردشگری آفتاب؛ آفتاب گرفتن کنار ساحل بهترین ظرفیت و مطلوبیت گردشگری می باشند. نتایج مدل کوپراس نیز نشان می دهد که نشان داد که بهترین قابلیت گردشگری شهرستان چابهار؛ گردشگری تجاری و بازار و خرید، و سپس جاذبه های گردشگری در دریا، قایقرانی و ورزش های آبی و - جاذبه های ساحلی و گردشگری در ساحل می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، شهرستان چابهار