بررسی وجوه اشتراک و افتراق سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران با نظام های آنارشیست، توتالیتر و لیبرال

این مقاله متکفل بررسی وجوه اشتراک و افتراق سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران با نظام های آنارشیست، توتالیتر و لیبرال به شیوه ی توصیفی تحلیلی و با مطالعات کتابخانه ای می باشد. بر این اساس، ابتدا صورت بندی مدل های سیاست جنایی، اعم از توتالیتر، لیبرال، توتالیتر فراگیر، نظام های آنارشیستی مشخص و سپس سیاست جنایی نظام هنجار ساز اسلام مورد قیاس با این مدل ها قرار گرفت. یافته های پژوهش بیانگر این است که پیشتازان عرصه ی سیاست جنایی دنیا بدلیل درک نادرست ازسیاست جنایی اسلام آنرا یک سیاست جنایی دولت اقتدارگرای فراگیرتوتالیتر معرفی می کنند، این در حالی است که در مدل سیاست اقتدارگرای توتالیتر، بزه و انحراف از یکدیگر منفک نگردیده و به هر دو پاسخ دولتی داده می شود و در این مدل، پاسخ جامعوی، ملاحظه نمی گردد، اما در سیاست جنایی اسلام، به بزه و انحراف به فراخور آن پاسخ دولتی یا جامعوی داده می شود، حاکمیت و جامعه در مقابل آنها به تناسب عمل، پاسخ می دهند. نتایج بیانگر این است که سیاست جنایی اسلام در احکام تعبدی و تعقلی در مقام مقارنه و تطبیق با مدل های سیاست جنایی رویکردهای متفاوت و مشارکتی دارد، رویکرد سیاست جنایی اسلامی در حدود الهی و قصاص و دیات و مفروضات الهی، رویکردی متفاوت از احکام غیر تعبدی و وضعی و احکام ثانویه در اسلام دارد؛ چراکه خوانش نرم و مقتضی با زمان و مکان رد مفاهیم مجرمانه برخوردارند. در مدلهای توتالیتر فراگیر که کاملا سیستم دولتی است و هرگونه رفتار فاصله گیر از ارزشها و هرگونه دگراندیشی و دگرزیستی با پاسخ دولتی و کیفری مواجه می شود، بویژه نظامهای فراگیر بدلیل جرم انگاری سوگرایانه و جهت دار با خصیصه گزینشی و جانبدارانه و تدوین قوانین وفق گفتمان غالب در جامعه در تضاد با یک سیاست جنایی مطلوب می باشد؛ چرا که هم جرم و هم انحراف با پاسخ دولتی گره می خورد.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی ، سیاست جنایی اسلام ، توتالیتر ، لیبرال ، آنارشیست