بررسی عوامل موثر بر کربوکسی متیلاسیون نشاسته ی گندم

کربوکسی متیل نشاسته، یک نشاسته ی اتری محلول در آب سرد است. در این پژوهش شرایط بهینه واکنش برای کربوکسی متیلاسیون نشاسته ی گرانولی گندم تعیین شدند. این واکنش با منوکلرواستات سدیم (SMCA) به عنوان عامل کربوکسی متیلاسیون در حضور قلیا (NaOH) والکل انجام گرفت. در این تحقیق از دو نوع الکل اتانل و ایزوپروپانل استفاده شد و اثر محیط واکنشی، دمای واکنش و نسبت ( ) بر روی گرانروی، راندمان و درجه حرارت ژلاتنیزاسیون نشاسته ی حاصل، مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که حلال ایزوپروپیل الکل نسبت به اتیل الکل عملکرد بهتری دارد. همچنین نمونه هایی که در شرایط دمایی c۴۰ و c۵۰ و با نسبت ( ) به دست آمده بودند بالاترین ویسکوزیته و راندمان را داشتند و در درجه حرارت های پایین تری شروع به تشکیل ژل می کردند. با توجه به این که در بررسی اثرات متقابل حلال، دمای واکنش و نسبت ( ) در دمای c۴۰ و c۵۰ و نسبت ( ) تفاوت معناداری بر روی راندمان و درجه حرارت ژلاتیناسیون نشاسته های حاصل مشاهده نشد و نیز با توجه به مصرف کم تر انرژی در دمای واکنش c۴۰ در مقایسه با c۵۰؛ لذا دمای واکنش c۴۰ به عنوان دمای بهینه انتخاب گردید.

کلیدواژه ها:

کربوکسی متیل نشاسته