مشارکت والدین و معلمان در آموزش و پرورش

همانطور که بر کلیه دست اندر کاران تعلیم وتربیت روشن و واضح است مدارس با مشکلات تربیتی واخلاقی دانش آموزان بخصوص در مناطق ومحله های محروم شهر فراوان بوده وبرخیاز اوقات تحصیلی را در مدرسه مسئولین مدارس به مسائل مربوط به تعلم وانضباط می پردازند وبدین ترتیب بجای استفاده موثر ازاین فرصتها در پیشرفت تحصیلی آنان این چنین فرصتها به هدر می رود دیدگاههای تربیتی مربیان به جامعه نفوذ می کند ومربی از مسائل خاص مربوط به کودکان و نوجوانان آگاه می گردد ودر مقابل هر یک واکنش مناسب وراه صحیح جاره جویی را دنبال می کند.دو نهاد خانه و مدرسه نقش اساسی در تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان دارند . بین روش ها و منش های خانه و مدرسه باید همسویی و تشابه وجود داشته باشد و یکی از این دو کانون ، کار دیگری را خنثی نکند ، بلکه به عنوان دو جریان همدل و مکمل عمل کنند . مدرسه باید پیشاهنگ ارتباط با خانه و خانواده باشد و با روشهای گوناگون اسباب مشارکت فکری اولیا را در امر تعلیم و تربیت فرزندانشان فراهم کند طی سالهای اخیر، انجمنهای اولیاء و مربیان مدارس در کشور ما، با انسجام و وسعت نظر بیشتر، تلاش کردهاند روشهای جدید همکاری و مشارکت اولیاء و مربیان را که زمینههای تربیتی و فرهنگی را نیز در بر میگیرد، جایگزین شیوههای منسوخ گذشته سازند.تردیدی نیست که کوششهای مشترک اولیاء و مربیان، بابرنامههای سنجیده و درست و پرداخت به مسایلی که در هر دو حوزه خانواده و مدرسه وجود دارد، گام مهمی است در جهت رفع ابهامها و دشواریهای آموزشی و تربیتی و در این راه استفاده از تجربیات عملی سایر کشورها به طور حتم مفید و سودمند خواهد بود.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، تعلیم و تربیت ، معلمان ، جامعه پذیری ، خانواده ، پیشرفت تحصیلی ، مشارکت فکری