تاثیر رفتار آموزگار بر بهداشت روان دانش آموزان ابتدایی

بهداشت روان به عنوان یکی از ابعاد مهم و اساسی سلامت فردی، نقش قابل توجهی در زندگی افراد ایفا می کند. در دوران کودکی و به ویژه دوران ابتدایی، کودکان در حال شکل گیری شخصیت و هویت خود هستند و از این رو، عوامل مختلفی می توانند بر بهداشت روانی آن ها تاثیرگذار باشند. یکی از این عوامل، رفتار آموزگار است که نقش مهمی در شکل دهی به تجربه های آموزشی و روان شناختی دانش آموزان دارد. آموزش و پرورش نه تنها به انتقال دانش و مهارت ها محدود نمی شود، بلکه به عنوان یک بستر مهم برای تقویت بهداشت روانی و اجتماعی کودکان نیز عمل می کند. با توجه به اینکه آموزگاران نقش مدل سازی و راهبری را برای دانش آموزان دارند، رفتار آن ها می تواند تاثیرات مثبت یا منفی بر بهداشت روان دانش آموزان بگذارد. شناخت و تحلیل این تاثیرات به منظور بهبود فرآیندهای آموزشی و ایجاد محیط های یادگیری سالم و حمایت کننده برای دانش آموزان، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در سال های اخیر، افزایش نگرانی ها درباره مسائل روانی و عاطفی کودکان و نوجوانان، توجه بیشتری به بهداشت روانی آن ها معطوف کرده است. این مسئله در مدارس ابتدایی نیز مشهود است، جایی که کودکان زمان زیادی را با آموزگاران خود سپری می کنند. بررسی رفتارهای آموزگاران و تاثیر آن ها بر بهداشت روان دانش آموزان، می تواند به شناسایی و اصلاح رفتارهای نامناسب و تقویت رفتارهای حمایتی منجر شود. این مقاله به بررسی تاثیر رفتار آموزگار بر بهداشت روان دانش آموزان ابتدایی می پردازد. نتایج نشان می دهد که رفتارهای حمایتی و مثبت آموزگاران، نظیر تشویق و حمایت عاطفی، می تواند بهبود قابل توجهی در بهداشت روانی دانش آموزان ایجاد کند. در مقابل، رفتارهای نامناسب و تنبیهی آموزگاران می تواند موجب افزایش اضطراب و استرس در دانش آموزان شود. این یافته ها اهمیت توجه به رفتارهای آموزگاران و تاثیرات روانی آن ها بر دانش آموزان را برجسته می سازد و بر لزوم آموزش های تخصصی برای آموزگاران در زمینه رفتارهای مثبت و حمایت کننده تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

بهداشت روان ، دانش آموزان ، دوره ابتدایی ، آموزگار