نقش خودکارآمدی معلمان در افزایش سلامت روان آنان

سلامت شرطی ضروری برای ایفای نقش های اجتماعی است و همه انسان ها در صورتی می توانند فعالیت کامل داشته باشند، که احساس کنند سالم اند و جامعه هم آنها را سالم بداند. امروزه تنش روانی جزء لاینفک زندگی بشر گردیده و تعیین سلامت یا بیماری افراد دارای اهمیت فراوان است. تنش روانی در دراز مدت می تواند به ایجاد و یا تشدید اختلات جسمی یا روانشناختی بیانجامد. بنابراین تبیین عوامل موثر بر آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش نقش خودکارآمدی معلمان در نظر گرفته شد. خودکارآمدی سبب افزایش میزان استقامت، تعهد و تلاش برای دستیابی به هدف می شود و اینکه ما معیارهای رفتارمان را تا چه اندازه ای درست برآورد کرده باشیم، بهداشت روان ما را تعییین می کند . معلمانی با خودکارآمدی بالا تصمیماتی با کیفیت بالاتر می گیرند، و ترجیح می دهند با چالش های بیشتری مواجه شوند و لذا این امر به بهداشت روان آنان کمک می کند. از سوی دیگر معلمانی که خودکارآمدی پایینی دارند بیشتر بر روی موانع به جای فرصت ها تمرکز می کنند، قدرت خود را دست کم می گیرند و تعهد ضعیفی را از خود برای رسیدن به اهداف نشان می دهند و زمینه کاهش سلامت روان آنان فراهم میگردد. با توجه به نتایج پژوهش توصیه می شود، مدیران مدارس با تنوع بخشیدن به فعالیت های معلمان، دادن اختیار به معلمان، مشارکت آنها در فعالیت های گروهی و دادن بازخورد به معلمان نسبت به کارشان زمینه را برای ارتقای سطح خودکارآمدی و سلامت روان معلمان در مدارس فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، خودذکارآمدی ، معلمان ، آموزش و پرورش