بررسی آموزش هوش هیجانی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان

هدف از تحقیق حاضر، بررسی آموزش هوش هیجانی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان می باشد. روش کار توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات با بررسی نظری و مرور نتایج سایر پژوهش ها و ارائه مفاهیم و تاثیر هوش هیجانی در کاهش پرخاشگری دانش آموزان انجام شد.پرخاشگری عبارت است از هر رفتاری که مستقیما به قصد آسیب رساندن به فرد دیگری از یک فرد صادر می شود. پرخاشگری ممکن است به اشکال گوناگونی بروز پیدا کند. شکل کلامی و جسمانی آن معرف مولفه های رفتاری، خشم معرف جنبه هیجانی و خصومت معرف جنبه شناختی پرخاشگری است. پرخاشگری و حالت های انفعالی دیگر با ویژگی های خاص خود، موضوع هیجان را تشکیل می دهند. مایر، کاروسو و سالووی یکی از مولفه های هوش هیجانی را مدیریت هیجانات خود و دیگران می دانند و پرخاشگری نیز یکی از هیجان های منفی مشکل ساز در مدارس محسوب می شود. بنابراین در تبیین اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری می توان گفت به دلیل اینکه افراد در طی برنامه های هوش هیجانی مهارت هایی مانند توانایی تنظیم هیجان ها، توجه به سطح برانگیختگی خود و داشتن افکار کارآمد به جای افکار ناکارآمد در تحلیل مسائل روزمره و همچنین تمرین هایی در زمینه خویشتن داری و بازخوردهای مناسب در موقعیت های خشم زا را یاد می گیرند، توانسته است بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر تیزهوش اثر بگذارد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، پرخاشگری ، دانش آموزان