تحلیل روند تغییرات کاربری اراضی روستایی در فضاهای پیراشهری رشت(مورد مطالعه: روستاهای بخش لشت نشاء)

پژوهش حاضر باهدف بررسی تغییرات کاربری اراضی در طی دو دهه اخیر در روستاهای بخش لشت نشاء شهرستان رشت؛ انجام شده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع کمی بوده و بر اساس هدف از نوع کاربردی می­باشد. جامعه آماری روستاهای بخش لشت نشاء در سه دهستان (جیرهنده لشت­نشاء، علی­آباد زیباکنار، گفشه لشت­نشاء)، در بین سال­های۱۳۸۰ تا۱۴۰۰(۲۰۲۰ –۲۰۰۰م)می­باشد. به منظور تجزیه وتحلیل تصاویر ماهواره­ای، در ابتدا به بررسی پیش­پردازش تصاویر ماهواره­ای (تصحیحات اتسمفری، تصحیحات هندسی، تصحیح خطوط جاافتاده، طبقه­بندی تصاویر)، پرداخته شد و به منظور روش­های طبقه­بندی از روش حداکثر احتمال، شبکه عصبی مصنوعی، برآورد ماتریس خطا، ضریب کاپا استفاده شد. نتایج نشان داد، در طول دوره مطالعاتی، در روستاهای موردمطالعه اراضی کشاورزی و آب دارای روند کاهشی و باغات و مناطق مسکونی دارای روند افزایشی بودند. همچنین قابل ذکر است، از بین دهستان­های موردمطالعه، تغییرات مناطق مسکونی در دهستان­های زیباکنار و گفشه سریع تر از دهستان جیرهنده بوده­است، و همچنین شدت تغییرات کاربری­اراضی در  سال­های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ بیشتر از سال­های دیگر بوده است.

کلیدواژه ها:

تغییرات کاربری ، نواحی روستایی ، فضاهای پیراشهری ، کاربری اراضی ، شهرستان رشت