The effectiveness of play therapy on emotional and behavioral disorders of preschool children in Marand city

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی بر اختلالات هیجانی رفتاری کودکان بود.  روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع پژوهش های آمیخته بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بوده است، جامعه آماری این پژوهش شامل، کودکان مقطع پیش دبستانی شهرستان مرند می باشد که تعداد ۴۴ نفر با روش هدفمند به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. افراد به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. سپس برای کودکان گروه آزمایش جلسات آموزش بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری به صورت گروهی اجرا شد. برای گروه کنترل جلسات آموزش تشکیل نشد. پس از اتمام این جلسات از دو گروه آزمایش و کنترل آزمون اختلالات اجتماعی هیجانی گرفته شد. تعداد جلسات آموزشی هشت جلسه بود. این جلسات هر هفته در دو روز برای دو گروه به مدت ۴۵ دقیقه تشکیل شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان کودکان گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱)  بود که روایی آن با نظرات خبرگان و پایایی با آلفای کرون باخ مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر اختلالات اجتماعی- هیجانی کودکان تاثیر دارد. بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر سازماندهی تکالیف، روابط همساالن کودکان، خود تنظیمی کودکان، ناآرامی و عصبانیت، ناراحتی و گرفته بودن و احساس تنهایی کودکان تاثیر دارد. بحث ونتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش توصیه می شود که والدین، مربیان و کارشناسان آموزشی برای کاستن از رفتارهای مشکل آفرین کودکان از این شیوه آموزشی و درمانی بهره ببرند. همچنین پیشنهاد می شود که درمانگران و متخصصان کودک در کنار درمان های پزشکی از مداخلات بازی درمانی در کاهش مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

children ، play therapy ، social-emotional disorders ، کودکان ، بازی درمانی ، اختلالات اجتماعی-هیجانی