The Effectiveness of Two Storytelling Methods through Imagery and Pantomime on Emotional and Behavioral Disorders of Hearing-Impaired Students

پیشینه و هدف: مشکلات شنوایی اغلب زندگی اجتماعی کودکان سخت شنوا را با مشکل روبرو می کند. از این رو پرداختن به راهکارهایی که به این افراد کمک کند از اهمیت برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان اثربخشی دو روش قصه گویی از طریق تصویر سازی و پانتومیم بر اختلالات عاطفی رفتاری دانش آموزان دارای مشکلات شنوایی شکل گرفت. روش: بدین منظور از جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر ناشنوا ۱۷-۱۴ساله منطقه ۲۰ شهر تهران که در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ ، مشغول به تحصیل بودند به شیوه هدفمند و در دسترس نمونه ای به حجم ۲۴ نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه (۸ نفر در گروه تحت آموزش قصه گویی از طریق تصویرسازی ، ۸ نفر در گروه تحت آموزش قصه گویی با پانتومیم و ۸ نفر در گروه کنترل ) جایگزین شدند. در این پژوهش از فهرست عاطفی رفتاری کودک آخنباخ استفاده شد. پرسشنامه ها توسط نرم افزار SPSS۲۲ و با آزمون آماری تحلیل کواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نشان دادند قصه گویی از طریق پانتومیم بر کاهش رفتارهای قانون شکنی (۰۵/۰< P) و قصه گویی از طریق تصویرسازی و پانتومیم به یک میزان بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه (۰۵/۰< P) موثر است. نتیجه گیری: بنابراین استفاده از روش قصه گویی از طریق تصویرسازی و پانتومیم برای کاهش رفتارهای قانون شکنی و پرخاشگرانه در دانش آموزان با مشکلات شنوایی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

hearing problems ، storytelling through imagery ، storytelling through pantomime ، emotional behavioral disorders ، مشکلات شنوایی ، قصه گویی از طریق تصویرسازی ، قصه گویی از طریق پانتومیم ، اختلالات عاطفی/رفتاری