تاثیرآموزش و پیگیری تلفنی توسط پرستار (تله نرسینگ) بر خود کارآمدی و کیفیت زندگی مادران باردار دیابتی در دوران پاندمی کرونا مراجعه کننده به مرکزآموزشی –درمانی فاطمیه همدان

سابقه و هدف: آموزش به عنوان یکی از اساسی ترین شیوه های پیش گیری، درمان و کنترل بیماری های مزمن ازجمله دیابت است. پیگیری تلفنی نه تنها در کاهش هزینه ها، بلکه در ارائه مراقبت پرستاری و خودکارامدی بیماران نقش موثری را ایفا میکند. این مطالعه با هدف تاثیرآموزش و پیگیری تلفنی پرستار (تله نرسینگ) بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی بیماران باردار دیابتی مراجعه کننده به مرکزآموزشی –درمانی فاطمیه همدان دردوران پاندمی کرونا درسال۱۴۰۰انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۸۳ مادر مبتلا به دیابت به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ۳ قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی-بیماری، پرسشنامه خودکارآمدی (DMSES)وکیفیت زندگی بیماران دیابتی(QOL) بود. ابتدا در همان ملاقات اول پرسشنامه توسط هر دو گروه تکمیل گردید. در گروه مداخله ابتدا جلسه آموزش حضوری برگزار شد. پیگیری تلفنی همراه با آموزش بلافاصله پس از ترخیص، در ماه اول هر هفته۲بار و در ماه دوم هر هفته۱بار انجام شد. سپس در پایان مداخله، مجدد پرسشنامه توسط هر دو گروه آزمون و کنترل تکمیل گردید.   یافته ها: میانگین خودکارامدی و کیفیت زندگی در هر دو گروه قبل از مداخله اختلاف آماری معنی داری ر ا نشان نداد. پس از ارائه آموزش به گروه مداخله ، میانگین خودکارامدی و کیفیت زندگی در یک ماه و دو ماه بعد به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت (۰۰۱/۰< p). نتیجه گیری: استفاده ازپیگیری تلفنی به­علت قابل­دسترس بودن می تواند به­عنوان روشی جهت پیگیری آموزش های انجام شده در مادران باردار مبتلا به دیابت مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Keywords: telephone follow-up ، education ، self-care ، gestational diabetes ، پیگیری تلفنی ، آموزش ، خودمراقبتی ، دیابت بارداری