ارتباط بین هوش معنوی و نشاط ذهنی با سلامت روانشناختی در دانش آموزان نمازگزار

زمینه و هدف: از آنجا که معنویت بر تمام ابعاد انسان احاطه دارد، پیدا کردن روابط آن با سلامت دانش ­آموزان از اهمیت بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین هوش معنوی و نشاط ذهنی با سلامت روانشناختی در دانش ­آموزان نمازگزار انجام شد. روش ها: روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش­ آموزان پسر مقطع متوسطه اول ناحیه ۲ کرمان بودند که ۲۲۵ نفر با روش نمونه­ گیری تصادفی خوشه ­ای چندمرحله ­ای انتخاب شدند. آزمودنی­ ها به پرسشنامه های هوش معنوی بدیع و همکاران (۱۳۸۹)، نشاط ذهنی رایان و فردریک (۱۹۹۷) و سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۹)، پاسخ دادند. یافته ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و نشاط ذهنی با سلامت روانشناختی ارتباط مستقیم وجود دارد. هوش معنوی و نشاط ذهنی، به ترتیب بیشترین نقش را در تبیین سلامت روانشناختی دانش­ آموزان نمازگزار دارند (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت ارتقاء هوش معنوی و نشاط ذهنی نقش مهمی در افزایش سلامت روانشناختی دانش ­آموزان نمازگزار دارند و بالعکس دانش آموزانی که اهل نمازگزاری هستند از سلامت روانی بیشتری برخوردارند.

کلیدواژه ها:

Spiritual Intelligence ، Mental Vitality ، Psychological Health ، Praying Students ، هوش معنوی ، نشاط ذهنی ، سلامت روانشناختی ، دانش آموزان نمازگزار