بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش فشار مراقبت و نشانگان بالینی مادران دارای فرزند مبتلا به بیماری های مزمن

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن برمیزان کاهش فشار مراقبت و نشانگان بالینی مادران دارای فرزند مبتلا به بیماری های مزمن بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی مادران دارای کودک مبتلا به بیماری مزمن(آسم، دیابت، سرطان، تالاسمی ماژور، بیماری های قلبی و کلیوی) بستری در بیمارستان ها و مراکز درمانی کودکان شهر تهران بود که پس از غربالگری های لازم و دارا بودن ملاک های ورود به پژوهش از بین آنها به صورت در دسترس ۱۰ مادر برای گروه آزمایش و ۱۰ مادر برای گروه کنترل بصورت تصادفی انتخاب و جایگزین شدند. داده های حاصل از این تحقیق با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره و نسخه ی ۲۱ نرم افزار SPSS تحلیل شدند.یافته های: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن تاثیر معناداری بر کاهش فشار مراقبت و نشانگان بالینی مادران دارای کودک مبتلا به بیماری مزمن دارد(۰۰۱/۰P<). نتیجه گیری: با توجه به یافته های حاصل از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن در کمک به بهبود وضعیت روان شناختی مادران دارای کودک مبتلا به بیماری مزمن موثر هستند و بهتر است که کادر درمانی فعال در حوزه بیماری های مزمن ، مداخلات و درمان های روان شناختی را جهت کمک به خانواده کودکان مبتلا به بیماری مزمن بخصوص مادران آنها در اولویت برنامه های درمانی خود قرار دهند.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن ، فشار مراقبت ، نشانگان بالینی ، مادران دارای فرزند مبتلا به بیماری های مزمن