اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی انجام پذیرفت. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دبستانی شهر لردگان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود، که از بین آنها تعداد ۲۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه به تصادف گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱) بود که طی دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. سپس گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای پروتکل آموزشی ترکیبی مهارت های زندگی را دریافت نمودند. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری و تک متغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد، آموزش مهارت های زندگی بر انگیزش تحصیلی و مولفه-های آن موثر نبوده است. نتیجه گیری شد آموزش مهارت های زندگی از توانایی و قابلیت لازم برای بهبود انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر دبستانی برخوردار نیست.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، مهارت های زندگی