نگاهی به درس تربیت بدنی از منظر اصول برنامه درسی

تربیت بدنی به عنوان بخشی از نظام تعلیم و تربیت عمومی از جمله مهم ترین دروس به شمار می رود که در مدارس به طور عملی و از طریق حرکت در کسب و حفظ سلامتی و تندرستی دانش آ موزان موثر است. با چنین رویکردی برنامه درسی تربیت بدنی شرایطی را فراهم می کند تا دانش آموزان با تمرین حرکات و رفتارهایی در ابعاد پنج گانه جسمانی، عاطفی، عقلانی، اجتماعی و معنوی به نتایج مثبتی که در اهداف برنامه پیش بینی شده است برسند. تدریس یک برنامه درسی کیفی با رویکرد کسب و حفظ سلامتی و تندرستی، ضمن توجه به آموزش مقدماتی مهارت های ورزشی رایج، به طور غیرمستقیم به تامین اوقات فراغت غنی تری یاری می رساند و از سوی دیگر بستری مناسب برای جذب افراد نخبه به ورزش در سطح قهرمانی و شکوفایی استعداد آنان فراهم می کند. هدف از این تحقیق بررسی درس تربیت بدنی و عناصر آن از منظر اصول برنامه درسی می باشد که با مراجعه به کتب مرجع پژوهش های لازم انجام شده است. نتایج گویای آن است که عناصر برنامه درسی رشته تربیت بدنی عبارتند از: اهداف، محتوا، مواد، فعالیت، روش تدریس، ارزشیابی، زمان، فضا و گروه بندی که تمام موارد بر همدیگر تعامل دارند. تربیت بدنی دارای اثرات مثبتی در بعد روانی از قبیل کاهش اضطراب و فشار روانی،کاهش افسردگی و پرخاشگری و افزایش اعتماد بنفس، عزت نفس، خود پنداره مثبت، شادابی و نشاط در دانش آموزان است. در بعد اجتماعی نیز تربیت بدنی باعث ارتقاء روابط اجتماعی، مسئولیت پذیری،هدایت و رهبری،کارگروهی، امید به آینده و امید به زندگی آنان می شود. برنامه درسی تربیت بدنی بنابه مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش در سه دوره تحصیلی (هفته ای دو ساعت) فرصت مغتنمی برای رشد و تکامل متعادل ومتوازن ابعاد جسمانی، شناختی و عاطفی دانش آموزان از طریق فعالیت های بدنی و حرکتی، با رعایت استانداردهای تندرستی و موازین فرهنگی و اخلاقی است. تهیه چنین برنامه ای باید تابع قوانین علمی باشد تا از آسیب های احتمالی جلوگیری به عمل آید. برنامه درسی تربیت بدنی در مدارس هدایت چنین برنامه هایی را عهده دار است و به فراخور زمان، مکان ومخاطب خویش طرح های مورد نیاز را فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، عناصر ، تربیت بدنی ،